تاثیر افسردگی، اضطراب و استرس مادر بر رشد عصبی اولیه در نوزاد ان پسر و دختر

هدف مطالعه: بررسی اثرات افسردگی، اضطراب و استرس مادر و افسردگی پس از زایمان بر رشد اولیه سیستم عصبی نوزاد و دو دیسی جنسی. طراحی مطالعه: از داده های ۳۳۷۹ جفت مادر-شیرخوار از مطالعه همگروهی تولد شانگهای استفاده شد. سلامت روان مادر با استفاده از مقیاس افسردگی مرکز مطالعات اپیدمیولوژیک، مقیاس خود ارزیابی اضطراب زونگ، مقیاس استرس ادراک شده در اواسط بارداری و مقیاس افسردگی پس از زایمان ادینبرگ ارزیابی شد. رشد عصبی نوزاد با استفاده از پرسشنامه سن و مراحل و مقیاس بیلی به ترتیب در سنین ۶، ۱۲ و ۲۴ ماهگی مورد بررسی قرار گرفت. از مدل های خطی مختلط و مدل های رگرسیون خطی استفاده شد.نتایج: از بین ۳۳۷۹ مادر، ۱۱.۰۷ درصد، ۵.۴۲ درصد و ۳۴.۸۵ درصد زنان به صورت جداگانه افسردگی، اضطراب و استرس بالا را تجربه کردند. با افزایش امتیازات ذهنی قبل از تولد مادر در هر ۱ انحراف معیار، نمرات اجتماعی عاطفی نوزاد در بین نوزادان پسر و دختر در سن ۲۴ ماهگی، به ترتیب به شکل زیر کاهش یافت: افسردگی ۲.۸۲ - (۱.۷۹ - ۳.۸۶ -) در مقایسه با ۲.۸۶ - (۱.۷۹ - ۳.۹۴ -)، اضطراب ۲.۳۴ - (۱.۳۱ - ۳.۳۸ -) در مقایسه با ۲.۷۲ - (۱.۶۴ - ۳.۸۱ -) و استرس ۲.۵۵ - (۱.۵۰ - ۳.۶۰ -) در مقایسه با ۳.۴۱ - (۲.۳۵ - ۴.۴۸ -). همچنین ارتباط اتی بین امتیازات اجتماعی-عاطفی و ارتباطی در نوزادان پسر و دختر و حرکات ظریف در نوزادان دختر در سنین ۶ و ۱۲ ماه مشاهده شد. این ارتباط در مورد افسردگی پس از زایمان مشاهده نشد.نتیجه گیری: افسردگی، اضطراب و استرس قبل از تولد مادر با رشد عصبی اولیه نوزاد ارتباط منفی داشت که البته برای افسردگی پس از زایمان مشاهده نشد. بر اساس این نتایج، بر اهمیت سلامت روان قبل از تولد مادر در بهینه سازی رشد عصبی-روانی نوزاد تاکید می کنیم.