تحلیل تاثیر زمان در میزان استفاده از حمل و نقل عمومی (مطالعه موردی حمل و نقل همگانی شهر اصفهان)

هدف سیستم حمل و نقل عمومی کاهش استفاده شهروندان از وسایل نقل یه شخصی و در نتیجه کاهش ترافیک و معضلات ناشی از آن در شهرهاست. در کشورهای در حال توسعه اتوبوس های درون شهری مهم ترین بخش ازسیستم حمل و نقل عمومی را تشکیل می دهند و طراح ی شبکه خطوط اتوبوسرانی بهینه، به منظور افزای ش کیفیت خدمات دهی به شهروندان و کاهش ترافیک معابر شهری و مسائل مربوطه، از اهمیت و یژه ا ی برخوردار است. در این پژوهش به بررسی ا رتباط معنادا ر ی بین زمان در م یزان استفاده از سیستم حمل و نقل همگانی (ناوگان اتوبوسرانی، مطالعه ی موردی حمل و نقل همگا ن ی شهر اصفهان) خواهیم پرداخت. پژوهش حاضر ازنظر نوع داده کیفی، ازنظر هدف کاربر دی و ازنظر ماهیت، توصیفی است. تجریه و تحلیل ها بر اساس تحلیل پرسشنامه با استفاده از نرم افزار SPSS و اطلاعات کتابخانه ای صورت گرفته است . نتایج پژوهش نشان می دهد بین وضعیت شغلی و درآمد، وضیعت تاهل، وضعیت سنی افراد، وضعیت خودر وی شخصی، فصل رانندگی، مشخصه های درونی افراد و ساخت معابر و زمان در میزان استفاده از حمل و نقل همگانی (اتوبوس) ارتباط معنادا ری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

حمل ونقل عمومی ، خطوط اتوبوسرانی ، سیستم های حمل و نقل همگانی ، قابلیت دسترسی