بررسی شرط انتقال فناوری در قراردادهای مشارکت در تولید
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 151
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_EKTESHAF-1399-175_010
تاریخ نمایه سازی: 7 اردیبهشت 1402
چکیده مقاله:
امروزه نفت از مهم ترین منابع انرژی اقتصادی شناخته می شود و کشور ایران به عنوان یکی از دارندگان بزرگ نفت و گاز در جهان است. نفت در اقتصاد کشور ایران جایگاه ویژه ای دارد و بخش اعظم بودجه کشور از فروش نفت تامین می شود. شرط انتقال فناوری یکی از مواردی است که در قراردادهای نفتی درج می شود. موضوع فناوری و انتقال آن از طرف شرکت های نفتی بین المللی همواره یکی از مهم ترین مسائل مربوط به قراردادهای نفتی است. همواره به عنوان یک شرط فرعی بدان نگریسته شده است.قرارداد مشارکت در تولید از جمله قراردادهایی است که در صنعت نفت جهان مطرح است. دراین مقاله، انتقال فناوری را به عنوان چالشی مهم در قرارداد مشارکت در تولید مدنظر قرار داده است. در این مقاله سوال اصلی این است که آیا شرط انتقال فناوری در این قراردادها محقق می شود یا خیر؟ و همچنین به بررسی مولفه های انتقال فناوری درقراردادهای مشارکت در تولید از جمله آموزش نیروی انسانی کشور میزبان، تعهد پیمانکار به ارائه اطلاعات و بهره گیری از کالا و خدمات دولت میزبان پرداخته شد. ضمن بررسی هر یک از مولفه های یاد شده در قرارداد مشارکت در تولید ایران، به بررسی این مولفه در برخی کشورهای دیگر پرداخته و با بهره گیری از تجربیات این کشورها در پایان راهکارهایی برای برون رفت از این چالش ها ارائه شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
راحله سیدمرتضی حسینی
دانشگاه خوارزمی
آرزو ملکشاه
دانشگاه خوارزمی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :