بررسی جایگاه آموزش هنر در مفاهیم اساسی آموزش و پرورش

هدف این پژوهشهبررسی جایگاه آموزش هنر در مفاهیم اساسی آموزش و پرورش است. این تحقیق با روش تحلیل محتوا و با رویکرد کیفی و به صورت علمی مروری انجام گرفته است و از طریق مطالعه کتابخانه ای- اسنادی بوده است. زبان هنر اصیل ترین، خالص ترین و رساترین زبان هاست که به کمک آن می توان افراد را به سوی پیشرفت و تعالی سوق داد. بنابراین، به اقتضای وسعت و جنبه های متفاوت هنر باید درباره آن بحث و گفت و گو کرد تا ارزش واقعی آن آشکار شود. استفاده از هنر در تعلیم و تربیت از یک سو مستلزم کسب آگاهی های لازم در زمینه فعالیت های هنری برای تعلیم و تربیت است و از سوی دیگر نیازمند شناخت ویژگی های رشد کودکان و نوجوانان از لحاظ مشخصات روانی، عاطفی، اجتماعی و عقلانی آنان. مربی باید واسطه های هنری را بشناسد و بداند که از هر کدام در چه زمان و در چه جهتی بهره ببرد. در ضمن، او باید کارایی ها و کارکردهای تربیتی و آموزشی هنر را بررسی کند و هنگام عمل، آنها را مدنظر قرار دهد. برای گذر از عصر اطلاعات و ورود به دنیای آینده می بایستی کودکان را توانمند، خلاق، ارتباط گر و مسلط به فناوری های جدید روز تربیت کرد، آنچنان که دارای انگیزش بالا بوده و شوق زندگی کردن برخوردار باشند تا بتوانند در دنیای پر رقابت و پیچیده آینده تاب تحمل داشته و موفق شوند.هنر شکننده ی سدهایی است که میان آدمیان در ملل مختلف بوجود آمده است ، یک رابطه بین المللی است که موجب نزدیکی میان نخبگان ملل و نژادها می گردد. با در نظر گرفتن گرایش انسان به زیبایی ها و میل به کمال در آنان و مطابقت دادن آن با کارکردهای آموزشی ، پرورشی هنر ، به راحتی می توان دریافت که انسان چه آگاهانه و چه ناآگاه خواستار زیبایی است کسی که در محیط کار و زندگی خود سعی می کند محیط دلپذیر ، منظم و آراسته ایجاد کند . به طور کلی هنر در تمام ابعاد زندگی ، مستقیم یا غیر مستقیم نقش دارد. هر اندازه جهانی که در آن زندگی میکنیم پیچیده تر میشود نیاز به شناسایی و پرورش ذهنهای خلاق و آفریننده نیز بیشتر و بیشتر میگردد.

کلیدواژه ها:

هنر ، آموزش هنر ، خلاقیت ، آموزش و پرورش ،