اثربخشی مثبت اندیشی براساس برنامه ریزی عصبی - کلامی ((NLP بر تنظیم هیجان و خودکارآمدی شغلی معلمان زن .

یکی از عوامل موثر در تامین آرامش و امنیت روانی ، داشتن افکاری مثبت است . زیرا وضعیت روانی ، جسمانی و نحوه تجربه شادی یا درد و به طور کلی کیفیت زندگی ما، از آرایش ذهنی و سبک اندیشه ما نشات می گیرد. قسمت اعظم استرس و بدبختی زندگی آدمها به خاطر منفی بافی است . ارزش مثبت اندیشی وقتی معلوم می شود که بدانیم امید و نشاط در زندگی در سایه خوشبینی حاصل می شود. مثبت نگری براساس برنامه ریزی عصبی - کلامی ((NLP حاصل تعامل آرام و بدون مشکل با محیط اجتماعی است که پیامد آن مجموعه ای از تمایلات مبتنی بر رضایت مندی، خوش بینی ، امید و اعتماد و اطمینان خاطر در افراد از جمله معلمین ، است . با در نظر گرفتن تحقیقات انجام شده، با توجه به اهمیت وجود تنظیم هیجان و خودکارآمدی شغلی نزد معلمان و اهمیت و حساسیت شغل معلمی به ویژه در دوره متوسطه بر تربیت دانش آموزان هدف از پژوهش حاضر مطالعه اثربخشی مثبت اندیشی براساس برنامه ریزی عصبی - کلامی ((NLP بر تنظیم هیجان و خودکارآمدی شغلی معلمان زن مقطع متوسطه شهرستان بافق بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه ای به حجم ۳۰ نفر از کلیه معلمان زن مقطع متوسطه شهرستان بافق به صورت در دسترس انتخاب و به شیوه تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل جایگزین شدند. هر دو گروه در مرحله پیش آزمون، پرسشنامه های استاندارد خودکارآمدی شغلی بندورا(۱۹۷۷) و پرسشنامه تنظیم هیجانی گروس و همکاران(۲۰۰۳) را تکمیل کردند. سپس برای گروه آزمایش ۸ جلسه ۲ ساعته آموزش گروهی مثبت اندیشی براساس برنامه ریزی عصبی - کلامی انجام و در نهایت پس از اجرای مداخله ، هر دو پرسشنامه توسط دو گروه آزمایش و کنترل به عنوان پس آزمون اجرا گردید. داده های جمع آوری شده با تحلیل کواریانس چند متغیره و یک متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج نشان داد که آموزش گروهی مثبت اندیشی براساس برنامه ریزی عصبی - کلامی ، میزان تنظیم هیجان گروه آزمایش را در مقایسه با گروه کنترل کاهش داد(۰۰۱/۰.(p< بدین معنا که سطح هیجان آزمودنی ها به تعادل بیشتری رسید. همچنین میزان خودکارآمدی شغلی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل به صورت معناداری افزایش (۰۰۱/۰(p< یافت .