ارزیابی کیفیت زندگ ی ساکنان مناطق فرودست شهری با رویکرد عینی و ذهنی (مطالعه موردی : محله نظام آباد)

امروزه کیفیت زندگی در محیط های شهری موضوعی بحث برانگیز است که در مطالعات مختلف به عنوان پاسخی به بسیاری از مشکلات اخیر شهرها در سراسر جهان موردبحث قرار گرفته است . رویکردهای زیادی وجود دارد که از دو روش کیفی و کمی برای به تصویر کشیدن این پدیده ها استفاده می کنند. از نظر تاریخی ، کیفیت زندگی منحصرا با شاخص های اقتصادی سنجیده می شد. اما غیرقابل انکار است که عوامل دیگر بر کیفیت زندگی افراد تاثیر می گذارند که توسط دادههای مبتنی بر پرسشنامه عینی و ذهنی ثبت می شود.هدف پژوهش حاضر، سنجش و ارزیابی میزان رضایت و کیفیت زندگی ساکنان محله نظام آباد تهران، با رویکرد عینی و ذهنی است .برای راهبرد پژوهش حاضر، از روش تحقیق پیمایشی با ابزار پرسشنامه استفاده شده است . در این راستا، ابتدا با روش مطالعات کتابخانه ای و با استناد به مشاهدات میدانی پژوهشگران، شاخص های کیفیت زندگی از منظر عینی و ذهنی گردآوری گردیده است . جامعه آماری در این پژوهش ساکنان محله نظام آباد هستند که با استفاده از فرمول کوکران ۳۶۷ نفر نمونه انتخاب و پرسشنامه ای با ۳۳ سوال به صورت میدانی و تصادفی در هر بلوک محله بین آنها توزیع شده است و از مدل T تک مولفه ای در نرمافزار SPSS برای تجزیه وتحلیل پرسشنامه ها استفاده شد.نتایج پژوهش حاضر نشان می دهند کیفیت زندگی در محله نظامآباد از وضعیت نامناسبی برخوردار است و بعد اقتصادی رکن اصلی افت کیفیت زندگی در این محله است .چالش هایی که در پژوهش حاضر بیان شده است ،صرفا محلی بوده و شهری نیستند. همچنین ، برخی از چالش های نظام آباد دارای ماهیتی ملی بوده و نیازمند مداخلات در سطح کلان برای بهبود وضعیت معیشت مردم است .

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی ، رویکرد عینی و ذهنی ، زندگی شهری ، نظام آباد.