بررسی نقش حیاط مرکزی بر آسایش حرارتی خانه های سنتی _اقلیم گرم وخشک نمونه موردی:خانه سرتیپ سدهی

توجه به نیاز روز افزون طراحی غیرفعال ساختمانهای مسکونی برای صرفه جویی در مصرف انرژیهای سرمایشی وگرمایشی ساختمانها در رویکردهای نوین جهانی، شناخت اهمیت و نحوه کارکرد الگوهای معماری بومی در جهتکاهش فشار ناشی از ساخت و سازهای جدید بر محیط طبیعی پیرامون و تلاش در راستای احیای چنین الگوهایی درمعماری کشور ما الزامی است. شرایط اقلیمی می تواند منجر به کاهش حضو ر افراد در فضاهای باز و پناه بردن به فضا یبسته، خصوصا در اقلیم گرم وخشک، گردد . این مسئله موجب کاهش س لامتی افراد در اثر افزایش درجه ی حرارت شده، ومیزان مصرف انرژی را در ساختمانها به دلیل استفاده ی طولانی مدت ا ز فضای بسته، بالا می برد؛ ازسویی حیاط مرکزیدر تعدیل شرایط نامناسب آب و هوایی به خصوص در مناطق گرم و خشک نقش به سزایی در ایجاد آسایش حرارتیساکنین داشته است. بنابراین با توجه به ضرورت ارائه ی راهکارها ی اقلیمی جهت بهبود کیفیت آب وهوایی فضاهای باز ومقایسه ی آن با معماری بومی، این پژوهش به دنبال سنجش سطح سازگاری حیاط مرکزی خانه های سنتی دوره یقاجاریه با شرایط اقلیمی در شهرستان خمینی شهر استان اصفهان است. به بیانی این سوال مطرح است که حیاط مرکزیچگونه میتواند در آسایش حرارتی و میزان استفاده افراد از فضا تاثیرگذار باشد. از این رو با هدف اولویت تاثیرگذاریمولفه فوق یک اتاق در ضلع شمالی در خانه تاریخی مربوط به دوره ی قاجار در شهرستان خمینی شهر اصفهان انتخابشده و با استفاده از نرم افزار AUTODESK REVIT مدلسازی و با نرم افزار DESIGN BUILDER به سنجشاسایش حرارتی برمبنای شاخص اشر (ASHRAE) پرداخته شده است .

کلیدواژه ها:

خانه های اصفهان ، دوره ی قاجار ، اسایش حرارتی ، حیاط مرکز ی