بررسی طراحی معماری پارامتریک در مجتمع های تفریحی مدرن (مطالعه موردی : مکان های تفریحی و گردشگری )

مدتها است که در کشور ایران ابزارهای نرم افزاری معماری مورد استفاده قرار می گیرد اما دانشجویان و پژوهشگران معماری ایران، کمبود منابع آموزشی فارسی در این حوزه را به شدت حس می کنند امروزه طراحی پارامتریک به عنوان یکی از فراگیرترین رویکردهای طراحی ، حجم عظیمی از روشهای طراحی معماری را در جهان به خود اختصاص داده است . تفکر پارامتریک ، ذهنیت یک معمار را وارد ابعاد جدیدی از شناخت فرم و روشهای طراحی آن کرده است . اساس این روش بر پایه تفکر الگوریتمی است که ارتباط میان هدف و نتیجه نهایی را مشخص می کند. تسلط به طراحی پارامتریک به معمار این اجازه را خواهد داد تا نسبت به بافت ، محیط و قوانین و مقررات واکنش نشان داده و به طور کامل در جریان فرایند دیجیتالی از طراحی تا ساخت قرار گیرد. شکل معماری مجموعه های تفریحی بدون در نظر گرفتن اسکلت ساختاری ، پری عملکردی و ادراک زیبایی شناختی از شی اجتناب ناپذیر است . استفاده از سازههای با دهانه بزرگ نقش بزرگی را از نظر تبدیل مجدد مجتمع تفریحی به یک مرکز مدرنتر که نیازهای مدرن دائما در حال تغییر را برآورده می کند، ایفا می کند. بنابراین ، در شکل دهی ، نقش ابزارهای طراحی مدرن، طراحی محاسباتی یا پارامتریسم با در نظر گرفتن فناوری های BIM مورد توجه قرار می گیرد. دینامیک و دگرگونی از جنبه های مهم معماری پارامتریک در طراحی ساخت تاسیسات تفریحی است . شکل دهی معماری پوسته های سازهای با دهانه بزرگ، تغییر اسکلت محصور ساختمان تغییر مناطق عملکردی بسته به کلاس، سطح و مشخصات مجموعه تفریحی را ممکن می سازد. هدف از این پژوهش ، این مقاله بر اساس تحلیل روش طراحی پارامتریک تاسیسات تفریحی مدرن، توسعه روش نگارنده برای طراحی اماکن تفریحی و گردشگری است .

کلیدواژه ها:

معماری ، پارامتریک ، مجتمع تفریحی ، مدرن ، مکان های تفریحی ، گردشگری