بررسی ارتباط نسبت آب به سیمان با مقاومت بتن

نسبت آب به سیمان عموما به عنوان پارامتر حاکم در مقاومت و دوام بتن در نظر گرفته می.شود عیار سیمان نیز در کنار نسبت آب به سیمان با تعیین حجم خمیر سیمان میتواند عامل دیگری در مقاومت و دوام بتن باشد.سوالات تحقیق در این پژوهش تاثیر استفاده از سطوح مختلف عیار سیمان و نسبت آب به سیمان بر مقاومت فشاری و جذب آب بتنهای معمولی مورد بررسی قرار گرفته است.روش تحقیق مخلوطهای بتن در سه نسبت آب به سیمان ۰/۴ ۴۵ و ۰/۵، و چهار عیار سیمان ۳۰۰، ۳۵۰، ۴۰۰ و ۴۵۰kg/m۳ ساخته شدند و تحت آزمایش قرار گرفتند. در ساخت مخلوطها سیمان پرتلند نوع ۲ و سنگدانه های دارای حداکثر اندازه ۱۹ میلی متر مورد استفاده قرار گرفت برای حذف تاثیر دانه بندی در نتایج آزمایش های دانه بندی ترکیب سنگدانه ها تمامی طرح ها یکسان انتخاب شد. اسلامپ بتن در کلیه مخلوطها تا حد امکان با مصرف فوق روان کننده بین ۱۴۰ تا ۱۸۰ میلی متر قرار گرفتنتیجه گیری نتایج آزمایشها نشان میدهد که با وجود ثابت ماندن نسبت آب به سیمان کاهش عیار سیمان در مخلوط از ۴۵۰ تا ۳۵۰kg/m۳ باعث افزایش مقاومت و کاهش جذب آب در بتن میگردد مشابه چنین نتایجی در افزایش عیار سیمان از ۳۰۰ به ۳۵۰kg/m۳ به چشم میخورد با این وجود کاهش جذب آب در این حالت در نسبت های آب به سیمان ۰/۴۵ و ۰/۵ ناچیز است. علاوه بر این کاهش نسبت آب به سیمان در یک عیار سیمان ثابت نیز به طور قابل ملاحظهای موجب افزایش مقاومت و کاهش جذب آب در بتن می شود.

کلیدواژه ها:

جذب آب ، عیار سیمان ، مقاومت فشار ی ، نسبت آب به سیمان.