بررسی رابطه ی بیگانگی اجتماعی با اضطراب اجتماعی در دانشجویان دانشگاه فرهنگیانیاسوج۱۴۰۱-۱۴۰۰

تحقیق حاضر با هدف تعیین رابطه ی بیگانگی اجتماعی و اضطراب اجتماعی در بین دانشجویان دانشگاه فرهنگیان فرهنگیان یاسوج انجام گرفت. اضطراب اجتماعی و بیگانگی اجتماعی از موضوعات مهمی هستند که در روابط اجتماعی افراد اخلال ایجاد کرده و مانع رسیدن افراد جامعه به شهروندی مطلوب میشوند. تحقیق حال حاضر از نوع تحقیقات توصیفی همبستگی از نظر زمانی، این تحقیق از نوع تحقیقات مقطعی است. از نظر شیوه ی گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه از پژوهشهای میدانی به حساب می آید. جامعه ی آماری این پژوهش کلیه ی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان یاسوج(پردیس شهید ایزدپناه و پردیس کوثر) میباشد. حجم جامعه ی آماری ۶۵۲ نفر بوده است که ۳۷۰ نفر پسر در پردیس شهید ایزدپناه و ۲۸۲ نفر دختر در پردیس کوثر مشغول به تحصیل می باشد. حجم نمونه ی آماری با استفاده از فرمول کوکران ۲۴۲ نفر تعیین شده است.که این نمونه را ۱۳۷ نفر پسر و ۱۰۵نفر دختر تشکیل میدهند. روش نمونه گیری طبقه ای-ساده بوده است. برای گردآوری اطلاعات در این پژوهش از پرسشنامه استاندارد استفاده شده است. دو پرسشنامه شامل پرسشنامه ی اضطراب اجتماعی کانور و پرسشنامه ی بیگانگی اجتماعی میباشند. برای تجزیه تحلیل داده ها نیز از نرم افزار SPSS استفاده شد. یافته های این پژوهش بیانگر وجود رابطه ی مثبت بین بیگانگی اجتماعی(بی قدرتی، بی معنایی، بیهنجاری، انزوا، تنفر فرهنگی و تنفر از خود) و اضطراب اجتماعی است. ولی بین نمرات بیگانگی اجتماعی بر حسب جنسیت و اضطراب اجتماعی بر حسب جنسیت تفاوت معنی داری مشاهده نشد.

کلیدواژه ها:

اضطراب اجتماعی ، بیگانگی اجتماعی ، بی قدرتی ، هراس اجتماعی ، انزوای اجتماعی