زبان شناسی در مطالعات قرآنی

زبانشناسی دان شی برای شناسایی ابزارها، توانمندیها، منابع، روشها و آثار انتقال مفاهیم است. زبان قرآن یعنی شیوه و سبکبیان قرآن در رساندن پیام که از مولفههای اصلی متن قرآنی است و تشخیص این امر که زبان قرآن چگونه زبانی است به نحویبنیادین در فهم و تف سیر قرآن تاثیرگذار است. قرآن به دلیل گستردگی در مفاهیم و قدرت استعارهای خود یکی از بهترین نمادهایزبانشناسی میباشد. در قرآن ب سیار از مسائل با استعاره از مفاهیم زبانشناسی عنوان گردیده است. حجم بالای استعاره های معنویدر این کتاب و همچنین توجه به ساختاربندی زبانشناختی آن سبب گردیده که به عنوان بهترین نمونه درک ساختار زبانشناسی بهکار رود. شناسایی وجوه ارتباطی «مطالعات قرآنی» با مباحث «علم زبان شناسی» از چند نظر حائز اهمیت است. اولا، به دلیل اینکه مطالعات قرآنی، از تنوع روشی برخوردار است لذا روشهای مختلف تحقیق از جمله روشهای علم زبانشناسی و روش تحلیل زبانیدر مطالعا ت قرآنی کارآیی دارد. ثانیا، قرآن متنی زبانی است و در قالب لفظ نازل شده است بنابراین مانند هر متن دیگری میتوانتدموضوع مطالعه علم زبانشناسی قرار گیرد. بنابراین، عالم قرآنی باید نسبت خود را با علم زبانشناسی تعیین کرده و بر اساسکارآیی روشهای علم زبان شناسی آنها را در مطالعا ت قرآنی به کار گیرد .

کلیدواژه ها:

زبانشناسی ، قرآن ، استعاره ، مفاهیم ، تفسیر