بررسی عوامل موثر برتمایل کشاورزان جهت مشارکت در مدیریت شبکه های آبیاری و زهکشی (مطالعه موردی : شبکه آبیاری و زهکشی شمال شرق اهواز)

جمعیت رو به رشد در جهان و تشدیدمشکلات در تامین غذای بیشتر ، کشور ها را مجبور به تهیه و اجرای برنامه انتقال مسئولیت های مدیریت آبیاری به بهره برداران کرده است. علی رغم توجه به ضرورت مشارکت مردم در مدیریت منابع آب و خاک در کشور ، برداشت روشنی از جلب مشارکت کشاورزان در بهره برداری ، نگهداری و مدیریت شبکه های آبیاری و انتقال مدیریت شبکه ها به کشاورزان وجود نداشته و به طور علمی و روشمند با آن برخورد نشده است. در این پژوهش با استفاده از مدل لاجیت ، به بررسی عوامل موثر برتمایل کشاورزان جهت مشارکت در مدیریت شبکه های آبیاری و زهکشی، پرداخته شدوتاثیر هر یک از عوامل، مورد بررسی قرار گرفت. داده های مورد نیاز ، از روش نمونه گیری تصادفی و با استفاده از ابزار پرسشنامه از ۱۵۰ نمونه از آب بران شبکه آبیاری و زهکشی شمال شرق اهواز ، در سال ۱۳۹۰جمع آوری شد. نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان میدهند که سن کشاورزان ، تحصیلات ، مالکیت اراضی ، وام بانکی ، درآمد سالیانه و مساحت کل تاثیر مثبت و معنی دارو تعداد افراد خانوار تاثیر منفی و معنی داربرتمایل کشاورزان جهت مشارکت در مدیریت شبکه های آبیاری وزهکشی دارند.طبق یافته های تحقیق مالکیت اراضی بیشترین اثر مثبت را بر مشارکت کشاورزان دارد و توصیه میشود در خصوص واگداری اراضی ملی به کشاورزان اقدامات بهتری صورت گیرد.

کلیدواژه ها:

شبکه های آبیاری و زهکشی ، انتقال مدیریت آبیاری ، مدیریت مشارکت مدار ، الگوی لاجیت