بررسی آزمایشگاهی تاثیر استفاده از سورفکتانت و نانو ذرات سلیسیم اکسید در پایداری امولسیون آب نفت

در این تحقیق تاثیر همزمان نانو ذرات سیلیسیم اکسید به همراه سورفکتانت بر تغییر ترشوندگی سطحی مغزه کربناته و میزان انرژی سطحی بین آب و نفت بررسی شده است، سپس امولسیون حاصل از ترکیب آب و نفت مورد استفاده آنالیز گردیده و پایداری امولسیون بررسی شده است. مکانیزم ازدیاد برداشت به روش تزریق مواد شیمیایی علاوه بر اینکه بر تغییرات ترشوندگی متمرکز می باشد، همواره باید سیال تولیدی نهایی مورد آنالیز واقع شود. سیال تولیدی در سطح به صورت امولسیون آب و نفت می باشد و این امولسیون باید بتواند جدا شود تا نفت و آب به صورت جداگانه مورد استفاده قرار بگیرند. علاوه بر این امولسیون تولیدی باید بتواند سریعا در مخزن تشکیل شود تا باعث بهبود ازدیاد برداشت نفت شود. همچنین حباب های امولسیونی باید به اندازه کافی ریز باشند تا موجب آسیب به سازند نشوند. نتایج نشان داده است که ترکیب سورفکتانت در غلظت بهینه ۱.۸ درصد وزنی توانایی کاهش زاویه تماس به اندازه ۳۰ درجه را دارا می باشد، همچنین ترکیب ۳.۶ درصد وزنی نانو ذره به همراه ۱.۸ درصد وزنی سورفکتانت زاویه تماس را تا ۱۸ درجه کاهش داده است. نانو ذرات به کار رفته امولسیون با قطرات آب ریزتری نسبت به سورفکتانت ایجاد می کنند که این خود نقش مهمی در ازدیاد برداشت نفت دارد. نتایج نشان داد که میانگین قطر ذرات امولسیونی با افزایش درصد حجمی آب زیاد شده و تغییرات کلی قطر آنها بین ۲۰ تا ۱۲۰ میکرون می باشد. در نهایت امولسیون تشکیل شده توسط سورفکتانت پایداری بیشتری نسبت به امولسیون تشکیل شده توسط نانو ذره را دارا می باشد.

کلیدواژه ها:

ازدیاد برداشت ، سورفکتانت ، نانو ذره ، امولسیون ، پایداری امولسیون