تغییرات ژئوشیمیایی در پاسخ به تغییرات  آب وهوای دیرینه در نهشته های کربناته ی  کرتاسه ی  آغازین (گروه خامی بالایی) در برش گنو  و  پیشنهاد احتمال وجود آکوئی فرآبی، منطقه ی بندرعباس، جنوب ایران

نهشته های کربناته ی گروه خامی بالایی به سن کرتاسهی آغازین شامل سازندهای آهکی فهلیان، گدوان و داریان در منطقه ی گنو واقع در نزدیکی شهر بندرعباس به ضخامت تقریبی ۱۱۲متر رخنمون دارند. به منظور مطالعات دقیق ژئوشیمیایی تعداد ۳۸نمونه برای تعیین میزان عناصر Mn، Fe، Na، Sr، Mg، Caو ۳۸نمونه به منظور تعیین آنومالی ایزوتوپ های اکسیژن و کربن آنالیز شدهاند. با توجه به این مطالعات، بافت رسوبات کرتاسه ی زیرین عمدتا تحت تاثیر دیاژنز دریایی بوده اند و تاثیر دیاژنز غیر دریایی در آنها نسبتا پایین است. به همین دلیل امکان انطباق ژئوشیمیایی نتایج حاصله با منحنی های جهانی به منظور انجام چینه شناسی شیمیایی و تغییرات آب وهوای قدیمه وجود دارد. مطالعات آب وهوای دیرینه نشان دهنده ی تاثیر دوره های یخچالی در نزدیکی مرز والانژینین هوتروین و بارمین آپتین و وجود آب وهوای گرم در زمان های هوتروین و بارمین است. وجود وقایع آنوکسیک اقیانوسی نیز می تواند موجب ایجاد پتانسیل سنگ منشا در سازند گدوان شود. از طرف دیگر با توجه به شواهد صحرایی احتمال وجود آکوئیفر آبی در منطقه ی گنو وجود دارد.

کلیدواژه ها:

ژئوشیمی ، آب وهوای دیرینه ، کرتاسه ی آغازین ، گروه خامی بالایی.