بررسی پروتکل UDP به عنوان یک سرویس بدون اتصال در لایه انتقال

پروتکل دیتاگرام کاربر یا به اختصار پروتکل UDP ساده ترین پروتکل ارتباطی لایه انتقال در مجموعه پروتکل TCP/IP محسوب میشود. این پروتکل شامل کمترین مقدار مکانیسم ارتباطی است. UDP مشهور است به این که یک پروتکل غیر قابل اتکا است، اما از سرویسهای IP برای ارائه بیشترین تلاش خود جهت مکانیسم تحویل بهره میگیرد. در UDP، گیرنده تایید دریافت بسته را تضمین نمیکند و به نوبه خود فرستنده نیز منتظر هیچ نوع تایید وصول بسته ارسالی نمی ماند. این میانبر زدن موجب میشود که پروتکل غیر قابل اعتماد شود و البته بر سهولت پردازش نیز میافزاید. UDP با استفاده از یک فرایند بدون اتصال برای ارسال بسته های داده به مقصد، سرعت را بر قابلیت اطمینان اولویت میدهد. به دلیل تاخیر کم، UDP برای موارد استفاده حساس به زمان مانند پخش ویدئو، بازیهای ویدیویی و جستجوی سیستم نام دامنه مناسب است. وقتی پروتکلهای سطح بالاتر نیاز به انتقال سریع داده ها دارند، برای بسته بندی و توزیع این داده ها از طریق پروتکل اینترنت به UDP اعتماد میکنند.