بررسی سیستم عامل های بلادرنگ و تاثیر استفاده الگوریتم های متفاوت زمان بندی پردازنده در آنها

با توجه به گستره استفاده از دستگاه های تعبیه شده۱ و کاربردهای آنها در صنایع متفاوت، تحقیق و توسعه این سیستمها حائز اهمیت است. ویژگی بلادرنگ۲ بودن این سیستمها با درنظر گرفتن کاربردهای آنها یک الزام میباشد. توانایی پاسخگویی بلادرنگ به درخواستها باید در سیستم عامل سیستمهای تعبیه شده درنظر گرفته شود. مهمترین عامل در ایجاد این ویژگی الگوریتمهایی است که در سطح هسته ۳ سیستم عامل برای زمانبندی کارها در پردازنده۴ استفاده میشود. الگوریتمهای زمانبندی توسط معیارهای متفاوتی سنجیده و مقایسه میشوند. در این مقاله قصد داریم نیازمندیهای سیستم عاملهای بالدرنگ را بررسی کرده، معیارهای کارایی را برای آنها بیان کنیم و تاثیر الگوریتمهای زمانبندی متفاوت بر این معیارهای کارایی را بسنجیم. در انتهای این مقاله بیان خواهیم کرد که الگوریتمهای زمانبندی Multilevel Queue Scheduling، Rate-Monotonic و Earliest-Deadline-Scheduling علیرغم مشکلاتی که دارند، از بین الگوریتمهایی که بررسی شدند از مناسبترین الگوریتمها برای زمانبندی پردازنده سیستم عاملهای بلادرنگ است.

کلیدواژه ها:

سیستم عامل های بلادرنگ ، الگوریتمهای زمانبندی پردازنده ، سیستمهای بلادرنگ سخت و نرم ، سیستمهای تعبیه شده