پیش بینی مسئولیت پذیری تحصیلی بر اساس احساس تعلق به مدرسه در دانش آموزان مقطع متوسطه ی دوم شهرستان چرام

هدف اصلی این تحقیق پیش بینی مسئولیت پذیری تحصیلی بر اساس احساس تعلق به مدرسه دانش آموزان مقطع متوسطه ی دوم شهرستان چرام بود. پژوهش حاضر به لحاظ هدف از نوع پژوهش کاربردی و به لحاظ روش گردآوری داده ها جز پژوهش توصیفی- همبستگی است که به شکل میدانی اجرا گردید. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه ی دوم شهرستان چرام که در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ تشکیل می دادند. در این پژوهش از روش نمونه-گیری تصادفی از نوع خوشه ای چند مرحله ای استفاده شده است. بدین صورت که از بین مدارس چرام از هر منطقه یک مدرسه و از هر مدرسه یک کلاس درس انتخاب شد، که به پرسشنامه های مسئولیت پذیری، احساس تعلق به مدرسه، پاسخ دادند. برای جمع آوری داده ها، لینک آزمون هایی که در پرس لاین طراحی شده بود از طریق فضای مجازی در اختیار اعضای نمونه قرار داده شد و توضیحات لازم در مورد نحوه پاسخدهی به پرسشنامه های (احساس تعلق به مدرسه ومسئولیت پذیری ) ارائه شد. سپس شرکت کنندگان پرسشنامه ها را تکمیل کردند. در نهایت به منظور تحلیل داده های جمع آوری شده از رگرسیون همزمان و چند مرحله ای (گام به گام) در محیط نرم افزار spss استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که تمام مولفه های احساس تعلق به مدرسه با مسئولیت پذیری تحصیلی رابطه مثبت و معنی داری دارند و احساس تعلق به مدرسه می تواند مسئولیت پذیری تحصیلی را پیش بینی کند.

کلیدواژه ها:

احساس تعلق به مدرسه ، مسئولیت پذیری تحصیلی