اهمیت آمایش سرزمین در دستیابی به محیط زیست پایدار

واقعیت این است که از زمین و آب به اندازه توان یا پتانسیل آن استفاده نمیشود. همچنین محیط زیست طبیعی جهان توان اکولوژیکی محدودی برای استفاده انسان دارد؛ بنابراین برای توسعه در محیط زیست، پیش از برنامه ریزی برای استفاده از آن، باید به ارزیابی توان اکولوژیکی، در چهارچوب یک برنامه ریزی منطقه ای پرداخت. این روند برنامه ریزی برای استفاده بهینه از سرزمین و با عنوان آمایش سرزمین عنوان شده است. تفکر آمایشی، با توجه به مفهوم آمایش، بهره برداری مطلوب و مستمر از قابلیتها و توانائیهای محیط با کمترین میزان تخریب است. عملکرد آن ساماندهی رابطه انسان و فعالیتهایشان را با فضا و محیط با روند کلی جریان تحولات بهینه نتیجه میدهد و از طریق یک چهارچوب ادراکی منطقی، برخورد سیستماتیک و متناسب، نارسائیها و مشکلات اجرائی آن را ارائه مینماید.

کلیدواژه ها:

آمایش سرزمین ، ارزیابی توان ، محیط زیست ، توان اکولوژیکی