هوش هیجانی و رابطه با پیشرفت تحصیلی

یکی از این اختلالات افسردگی می باشد که در کودکان سنین دبستانی و پیش دبستانی امری بسیار مهم و قابل توجه است و افسردگی کودکان با بزرگسالان تفاوت های قابل توجهی دارد. در بررسی کودکان افسرده توجه به رشد جسمانی، ظرفیت هوشی، ساختار شخصیتی و شرایط خانوادگی آنان امری است حائز اهمیت. به عبارت دیگر دوران رشد و تحول کودکان بسیار حساس است. مطالعات مربوط به افسردگی می بایست در بستر تحول روانی – شناختی آنان صورت پذیرد و کودکان برای رشد سالم خود به فضای عاطفی، عدم ارتباطات کلامی – روانی خوشایند و پرجاذبه در کانون خانواده می تواند گره های بی تفاوتی و احساس تنهایی و گوشه گیری و افسردگی را پدید می آورد. هوش هیجانی کودکان و نوجوانان تاثیر مستقیم بر یادگیری و فرآیند تحصیل آنها دارد. پژوهش های بی شماری نشان میدهد که از هر پنج دانش آموز یک نفر دچار مشکلات مربوط به سلامت روانی است و متاسفانه به سبب عدم پیشگیری، اینگونه اختلالات رفتاری تا مقاطع تحصیلی بالاتر و حتی تا هنگام ورود به جامعه در دانش آموزان ماندگار است.تقویت غنای عاطفی و انگیزه های ارتباطی کودکان در محیط خانواده، محشور شدن کودکان با صاحبان چهره های گشاده و متبسم و منش های پویا و افراد پرانگیزه و مثبت اندیش مهم ترین گام در بهداشت روان و پیشگیر از اختلالات روانی است. هرگونه تعارض و تضاد فکری در خانواده و در حضور فرزندان می تواند بند رفتارهای نامطلوب بخصوص افسردگی را در نهاد فرزندان بارور سازد. به همین علت است که همواره انتظار می رود اولیاء مربیان و معلمان دبستانی و پیش دبستانی به مثابه الگوهای برتر بیش از دیگران از چهره گشاده و متبسم برخوردار باشند و زمانی که با کودکان محشورند آمیزه ای از عطوفت و مهربانی و بردباری و گذشت و صداقت و شجاعت و منطق و استواری باشند.

کلیدواژه ها:

سبب شناسی ، مداخلات رفتاری ، شجاعت ، افسردگی.