بررسی عصیان و جنبش در اشعار احمد شاملو و ژاک پره ور بر مبنای گفتمان اجتماعی مارک آنژنو

خوانش اشعار مکتوب احمد شاملو و ژاک پره ور، با نگاهی به مطبوعات و دوران خلق آثار این شاعران قبل از انقلاب اسلامی ایران و پس از جنگ جهانی دوم، از اهمیت برخی مفاهیم پربسامد به باورفرادست و احساسات ناشی از آن ها حکایت می کند . به عبارتی، در هر زمان یک گفتمان قالب وجود دارد. در واقع، هژمونی یا همان سلطه گری و فرادستی موجود در هر جامعه تعیین می کند چه چیزی گفته و نوشته شود. در این راستا، مقبولیت یا رد یک اثر نیز بر همین اساس صورت می گیرد. از سویی دیگر، براساس منطق ارسطویی، اغلب جامعه در برابر هژمونی عکس العملی متمرکز بر احساس نشان می دهد که آن را پاتوس گویند و هر دو مفهوم نه تنها در گفتمان که به ویژه در آثار چاپ شده به چشم می خورند. پس هر اثر وقتی قابل فهم است که در قیاس با تمامی گفتمان ها و تالیفات، خوانده شود. در این جستار ما تنها به بررسی روزنامه ها و تبلیغات چاپ شده دیگر آثار چاپ شده می پردازیم چون نشانگر اضطراب ها، دلمشغولی ها و خط فکر سیاسی و اجتماعی جامعه ی خود هستند، تا به درک و دست یابی ضمنی به هژمونی موجود در جامعه آن دوران برسیم. مارک آنژنو، نیز بحث گفتمان اجتماعی خود را بر همین اساس بنا می گذارد و مطالعه ی تطبیقی این تالیفات حاکی از مفاهیم اساسی، مشترک و غالب پیرامون جنگ، پیشرفت و آزادی است.

کلیدواژه ها:

شاملو ، پره ور ، هژمونی ، پاتوس ، گفتمان اجتماعی ، مارک آنژنو ، مطبوعات