تاثیر درمان های روان شناختی متناسب با رشد بر بهبود توجه و تمرکز در دانش آموزان دارای عقب ماندگی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر درمان های روان شناختی متناسب با رشد بر بهبود توجه و تمرکز در دانش آموزان دارای عقب ماندگی انجام شد. دانش آموزان آهسته گام حد فاصل کودکان با نیازهای ویژه و کودکان طبیعی قرار دارند. آنها توانایی یادگیری مهارت های تحصیلی و علمی را دارا هستند اما در مقایسه با دیگر همسالانشان برای یادگیری، به زمان بیشتر، تکرار بیشتر و همچنین صبر بیشتری از سوی والدین و آموزگاران خود نیاز دارند. برای گردآوری داده ها از ابزارهای، آزمون توجه و تمرکز (آزمون d۲) بریکن کمپ (۲۰۰۲) و آزمون پیشرفت تحصیلی و تشخیصی شلو (۱۹۹۳) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل دیداری (رسم نمودار)، فرمول درصد بهبودی و شاخص تغییر پایا استفاده شد. نتایج نشان داد، درصد بهبودی کلی برای توجه و تمرکز پایدار و پیشرفت تحصیلی به ترتیب ۵۱/۴۶ و ۹۳/۵۸ بود و این مقادیر در مرحله پیگیری به ترتیب ۰۰۵/۴۴ و ۵۰/۵۷ محاسبه شد. پیشنهاد می شود در مراکز مشاوره از این روش استفاده شود.

کلیدواژه ها:

واژه های کلیدی: پیشرفت تحصیلی ، توجه و تمرکز ، فناوری