مروری بر توزیع عادلانه فرصت های آموزشی در نظام تعلیم و تربیت

آموزش و پرورش مهمترین ثروتی است که در جامعه توزیع شده و به مدد آن، مردم توانسته اند مشکلات خود را تحلیل کنند و استعدادهای خود را پرورش دهند ولی فراموش نکنیم که برخورداری از آموزش و پرورش یکسان در نهایت به نتایج تحصیلی برابر، ختم نمی شود چراکه برخی از گروههای مردم از امتیازات فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی برخوردار هستند وبه آنها امکان میدهد تا بیشتر و جلوتر از بقیه رشد کنند که به نوعی تبعیض دامن میزند. آموزش در پاسخ به بی عدالتی های اجتماعی و به چالش کشیدن آنها و ایجاد شرایطی برای برابری و مشارکت که جامعه ای امن تر، صلح آمیزتر و منسجم تر را ایجاد می کند، محوری تلقی می شود. در مدارس، عدالت اجتماعی با تلاش هایی برای جبران راه هایی که در آن مدرسه باعث تقویت و بازتولید نابرابری می شود، همراه است. آسیب های اجتماعی-اقتصادی با سطوح پیشرفت پایین تر در سراسر مدرسه، دستیابی به مدارک پایین تر، و شمارش ضعیف، سواد و مشارکت فراگیران مرتبط است. ایجاد نتایج عادلانه برای فراگیران یکی از بزرگترین چالش های پیش روی بخش مدرسه است. ؟ این مقاله بر اساس مطالعات کتابخانه ای و به صورتی توصیفی است و پنج حوزه ای که مورد بحث ما قرار می گیرد عبارتند از: دسترسی به آموزش (و تخصیص منابع برای تحقق دسترسی)، تخصیص مکان های یادگیری، تخصیص روش های تدریس و آموزش، درجه بندی، و روابط آموزگار و دانش آموز.

کلیدواژه ها:

عدالت آموزشی ، عدالت ، مدرسه ، آموزش ، یادگیرنده ، آموزگاران ، نظام آموزشی