تحلیل و بررسی مزایا و معضلات مدارس چند پایه

اکثر دانش آموزان در سن های مختلف، آنها که تازه واردند و کم سن و سال، به طور طبیعی در گوشه ای از کلاس جای گرفته اند و بزرگترها شیطنت بیشتری دارند. کتاب های مختلف از هر پایه روی میزها دیده می شود، یکی فارسی پایه اول به دست دارد، دیگری ریاضی دوم، دیگری علوم سوم، و همه این پیچیدگی نیازمند مدیریت یک معلم است تا با برنامه ریزی دقیق رسالت خود را به انجام برساند. زمزمه بچه هایی که مشق های خود را می نویسند، صدای معلم که برای پایه دوم دیکته می گوید، و دانش آموزانی که باید درس علوم را برای زنگ بعد آماده کنند، همهمه ای در کلاس به وجود آورده که تمرکز را به هم می زند. در این میان فرصت برای دانش آموزان بازیگوش مهیا است تا از دلمشغولی معلم برای خط زدن مشق پایه های دیگر استفاده کرده و زمانی را به تفریح و سرگرمی در کلاس بگذرانند.کلاس های چند پایه هر چند پدیده جدیدی نیست و همواره به دلایل مختلفی چون کمبود جمعیت، شرایط جغرافیایی، تاریخی، سیاسی و اقتصادی، دانش آموزان پایه های مختلف ابتدایی در یک کلاس جمع می شدند اما گذشت زمان وضعیت را برای تشکیل کلاس هایی از این دست متفاوت کرده است. اگر چه در نظام آموزش و پرورش کشور ما، به منظور برقراری عدالت آموزشی، یعنی دادن حق طبیعی آموزش به تمامی کودکان واجب التعلیم کشور، از تدریس در کلاس های چند پایه استفاده می شود، اما بررسی های انجام شده در این مقوله مهم آموزشی و پرورشی پراکنده است.[۱]

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ، مدرسه ، دانش آموز ، چندپایه ، تحصیل.