مروری بر روش های مدیریت متمرکز و غیرمتمرکز در نظام تعلیم و تربیت

تمرکززدایی به عنوان انتقال قدرت تصمیم گیری به مصرف کننده یا ذی نفع تعریف می شود که می تواند به شکل انتقال قدرت به سطوح پایین تر یک سازمان باشد که به آن تمرکز زدایی یا تمرکززدایی اداری می گویند. یک شکل رایج تمرکززدایی در آموزش، دادن مسئولیت های اضافی به مدارس است. این امر اغلب استقلال مدرسه یا مدیریت مبتنی بر مدرسه نامیده می شود و ممکن است به شکل ایجاد شوراهای مدارس انتخابی یا منصوب و دادن بودجه و اختیار به آنها برای تصمیم گیری های مهم آموزشی باشد. با اینکه معلمان، روش های تدریس اتخاذ شده توسط آن ها، کتاب ها و محتوای آموزشی عوامل تاثیرگذار بر آموزش و یادگیری هستند، مدیریت مدارس نقش بسزایی در نتایج آموزشی ایجاد می کند. مدیریت مدرسه، فعالیت های آموزشی و روال های تدریس را جهت دهی نموده و یک عامل تعیین کننده در اثربخشی آموزش است. علاوه بر این، مدیریت مدرسه در رضایت شغلی آموزگاران و رضایت فراگیران از فضای مدرسه و فرآیند یادگیری به شکلی مستقیم تاثیرگذار است. از این رو، در این مقاله رویکردهای مدیریتی متمرکز و غیر متمرکز در نظام تعلیم و تربیت مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته اند.روش پژوهش در این نوشتار از نوع توصیفی بوده و از منابع کتابخانه ای و مقالات مروری نیز بهره گرفته شده است.

کلیدواژه ها:

مدیریت مدارس ، مدیریت متمرکز ، مدیریت غیرمتمرکز