بررسی نقش شاخص توده بدنی در سلامت جسمی و روانی میانسالان

چاقی و اضافه وزن، از مشکلات مهم دنیای کنونی است که تاثیر منفی بر کیفیت زندگی و سطح سلامت جامعه می گذارد. در بررسی توصیفی- ۹۳۰۶ نفر میانسال شهرستان فریمان به روش سرشماری وارد مطالعه شدند. جمع آوری اطلاعات از طریق فرم مراقبتی میانسالان صورت و با استفاده از آزمونهای آماری توصیفی و تحلیلی دقیق فیشر، X۲و نرم افزار آماری SPSS تجزیه و تحلیل شدند. ۵۵.۱% زنان، ۴۴.۴% ساکن روستا، ۹۱% متاهل، ۵۰% تحصیلات ابتدایی و بیشتر در گروه سنی ۳۴-۳۰ سال قرار داشتند. ۶/۱ % لاغر، ۶/۴۶% طبیعی، ۳۴% اضافه وزن و ۸/۱۷ % چاق بودند. ۷/۳۶ % چاقی شکمی و ۳/۳۱ % فعالیت بدنی نامطلوب داشتند. ۳/۶% افراد دارای افسردگی، ۸/۶ % فشارخون بالا و ۰۱/۳% نیز دیابت شناخته شده و ۲۵/۰% نیز سرطان داشتند. شاخص توده بدنی ارتباط معناداری با محل سکونت، جنس، چاقی شکمی، فعالیت بدنی ، افسردگی، بیماری قلبی عروقی ، بیماری فشارخون و بیماری دیابت با وضعیت توده بدنی و ابتلا به سرطان داشت(۰۵/۰p <) نتایج نشان داد هر چه میزان درصد نمایه توده بدن بیشتر باشد افراد از سطح آمادگی جسمانی و کیفیت زندگی پایین تری برخوردارند. بنابراین مداخلات مربوط به فعالیت فیزیکی و آمادگی جسمانی در جهت کنترل وزن از اهمیت وی‍ژه ای برخوردار است.

کلیدواژه ها:

شاخص نمایه توده بدنی ، بیماری ، فعالیت بدنی ، میانسال