کنترل مسیرهای حداقل سوخت برای هواپیمای بدون سرنشین

این مقاله مشخصات مسیرهای حداقل سوخت برای یک هواپیمای بدون سرنشین ۳(UAV) در ارتفاع زیاد، پرواز چرخشی در باد ثابت را بررسی میکند. تحقیقات قبلی نشان دادهاند که پرواز چرخشی دوره ای (متناوب)، متشکل از یک کمان بوست۴ (حداکثر پیشرانه) و یک کمان ساحلی (حداقل پیشرانه)، در هنگام مقایسه با چرخش حالت پایا، مصرف سوخت را بهبود میدهد. از آنجائیکه پرواز متناوب پرواز صعودی در کمان بوست و پرواز نزولی در کمان ساحلی را شامل میشود، به طور طبیعی انتظار میرود که انرژی باد بر این مسیرها تاثیرگذار باشد. در این کار، شبیه سازیهای عددی برای بررسی اثرات سرعت و جهت باد بر یک UAV که در اطراف یک حلقه ی محصور در یک منطقه ی مرزی استوانه ای پرواز میکند، مورد استفاده قرار میگیرند. نتایج نشان میدهند که جهت بهینه ی باد به عنوان یک بادوزان)۵ باددم) فقط در کمان ساحلی آشکار میشود. به علاوه، نتایج اثبات میکنند که جهت بهینه ی باد با سرعت باد تغییر میکند و در برخی موارد، مسیر تحت بادهای شدید،مصرف سوخت کمتر از حالت بدون باد (حالتی که در آن باد صفر است) را نتیجه میدهد. بنابراین، اهمیت این نتایج به دو دلیل است. اول، به این دلیل که پرواز متناوب وجود یک جهت بهینه ی باد برای چرخش با حداقل سوخت را آشکار میسازد. دوم، و شاید مهمتر، ایجاد مسیرهای بهینه بدون رد کردن اغتشاشات باد، قابلیت خودمختار )مستقل( استفاده از باد برای مزیت آن را فراهم کرده و بنابراین مصرف سوختیا شاید سایر متریکهای عملکرد ماموریت را بهبود میدهد