بررسی تاثیرآموزش شطرنج بر کودکان دارای اختلال خواندن، نوشتن

مقدمه: نارساخوانی (دیسلکسی) عبارت است از حالتی که در آن پیشرفت خواندن، پایین تر از حدی است که می توان بر حسب سن، آموزش و هوش کودک از وی انتظار داشت، این اختلال به میزان زیادی مانع موفقیت تحصیلی با فعالیت های روزانه مستلزم خواندن می شود. یکی از مهمترین عواملی که با نارساخوانی در ارتباط است نقص توجه است که می تواند بر دقت و روانی خواندن تاثیرگذار باشد. هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش شطرنج با محوریت بهبود توجه در دروس املا و خواندن دانش آموزان نارساخوان بود. روش پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. بدین منظور ۱۲ نفر از دانش آموزان که تشخیص نارساخوانی و نقص توجه داشتند از مدرسه بصیر زرین شهر (اصفهان)، با توجه به نمونه گیری در دسترس با استفاده از آزمون نارساخونی انتخاب و سپس به طور تصادفی، ۶ نفر در گروه آزمایش و ۶ نفر در گروه کنترل گمارده شدند. گروه آزمایش طی ۱۰ جلسه ۴۵ دقیقه ای برنامه آموزش شطرنج را دریافت کردند. تجزیه و تحلیل نتایج با شاخص های آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس انجام شد. بین گروه آزمایش (که تحت آموزش توجه قرار گرفته بودند (در مقایسه با گروه کنترل) که از برنامه عادی مدرسه استفاده می کردند، در مولفه های عملکرد خواندن شامل خواندن کلمات، زنجیره کلمات، نامیدن تصاویر، درک کلمات، و درک متن تفاوت معنی داری وجود داشت. آموزش توجه بر مولفه های عملکرد خواندن تاثیر مثبتی داشته است.

کلیدواژه ها:

نارساخوانی ، دقت آموزش شطرنج ، املا