بررسی گرایش به نیکی پادشاهان و پهلوانان در دوره کیانیان در شاهنامه فردوسی

شاهنامه فردوسی، یکی از شاهکارهای عمده ی ادبیات جهان است، که نه تنها ایرانیان بلکه اغلب محققان منصف درعرصه ادبیات جهانی به ارزش و عظمت آن معترفند. در این اثر سترگ، ما با سر گذشت و زندگی بسیاری از شخصیتها از جمله پادشاهان و پهلوانان، آشنا می شویم، کسانی که عمیقا دلبسته و پایبند به برخی از معیارهای اخلاقی و مردمپسندانه هستند. از این میان کیانیان دودمانی بودند که پس از دودمان پیشدادیان به حکومت و فرمانروایی دست می یابندو نخستین پادشاه آنها کی کوان (کیقباد) است، که از مهم ترین پادشاهان شاهنامه هستند. در این پژوهش در پی یافتنبهترین شاخص ها و کارکردهای نیک این پادشاهان و پهلوانان هستیم. این تحقیق به روش اسنادی و کتابخانه ای انجامشده است. لذا در شاهنامه نه تنها پهلوانان ایرانی، بلکه بعضا پهلوانان تورانی و غیره سعی در حفظ شعائر پهلوانی واخلاقی مثل بزرگ منشی، ادب، تواضع، گذشت، مهربانی، کمک به همنوع، رازداری، صداقت و غیره می کنند. اکنون باگذشت چندین سده نام و شهره شاهان و پهلوانان نامی دوره کیانی شاهنامه هنوز زنده است، زیرا بزرگان این دورههمواره نیکی را بر بدی و خوبی را بر روش اهریمنی ترجیح دادهاند و در پی دادگری، آبادگری، میهن دوستی و یادخداوند در همه لحظه های زندگی خود بوده اند. در این تحقیق، تنها جزئی از منش و کردار پسندیده ی پادشاهان وپهلوانان شاهنامه در دوره کیانیان، مورد بررسی قرار گرفته است، و الا در این مجال اندک نمی توان تمام نیکی ها وکارهای پسندیده و سجایای اخلاقی پادشاهان و پهلوانان کیانی شاهنامه را بررسی نمود.

کلیدواژه ها:

کیانیان ، نیکی ، شاهنامه ، فردوسی ، ایران ، شاهان و پهلوانان