بررسی جایگاه برجسته آموزگاران در تشکیل خصوصیات شخصیتی فراگیران

بعد از خانواده، مدرسه اولین نهاد اجتماعی شدن کودک است. جدای از والدین، این آموزگار دانش آموز است که به طور موثر در رشد شخصیت و عملکرد تحصیلی و اجتماعی او در صندلی جلو قرار دارد. درک تعلیم و تربیت مدرن در روزگار ما وظیفه ای را بر عهده دارد مسئولیت موثر بودن نه تنها در رشد فکری کودک، بلکه در رشد شخصیت نیز تنها بر دوش آموزگار است. انجام این مسئولیت تنها از طریق توانایی آموزگار برای ایجاد ارزش های شخصیتی سالم و همچنین ایجاد کارایی در روابط خود با فراگیران امکان پذیر است تا به آنها اجازه دهد آزادانه شخصیت خود را توسعه دهند .یکی از مولفه های کلیدی تاثیرگذار در زندگی دانش آموزان، آموزگاران هستند. آنها با تحت تاثیر قرار دادن فراگیران در زندگی تحصیلی و اجتماعی فراگیران نقش موثری دارند. فراگیران آموزگاران خود را برای خود، الگو قرار می دهند. و در طول سال تحصیلی از همه جهات از آموزگاران خود تقلید می کنند. اثربخشی تدریس به شش مولفه بستگی دارد: قدردانی و تشویق دانش آموزان، احترام به شخصیت و برابری دانش آموز، تعامل اجتماعی، اشتیاق و انگیزه حرفه ای، نگرش های شغلی یا حرفه ای و تعامل تاملی.فراگیران زمانی که این ۶ ویژگی را در آموزگار خود ببینند تحت تاثیر ویژگی آموزگار خود قرار خواهند گرفت. تاکید بر مباحث آموزشی دانش آموز محور معمولا بر تاثیر نگرش آموزگاران بر موفقیت تحصیلی فراگیران با فقدان دیدگاه رشدی طول عمر است. یک آموزگار با روش های تدریس و علاوه بر آن با نگرش ها و رفتارهای خود، با به جا گذاشتن آثاری فراموش نشدنی بر دانش آموزان، شخصیتی سالم از نظر روانی و داشتن یک جهان بینی روشن جدید را برای فراگیران فراهم می کند.نگرش حرفه ای آموزگار در حین تدریس در کلاس درس را می توان از روی شخصیت، دانش، مهارت های ارتباطی و مدیریتی او قضاوت کرد. با توجه به اهمیت موضوع هدف از انجام پژوهش حاضر نگاهی بر جایگاه آموزگاران در شکل گیری شخصیت فراگیران بوده است. روش مطالعه در پژوهش حاضر به صورت کتابخانه ای(مروری) بوده است. برای این منظور از مطالب تحقیقات و مقاله های چاپ شده در این زمینه استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

آموزگار ، شخصیت ، فراگیران ، آموزگاران ، خصوصیات شخصیتی ، نظام آموزشی .