نقش استان های مرزی در توسعه سیاسی و اقتصادی ایران از سال ۱۳۶۸الی ۱۳۸۴

هدف اصلی از انجام این تحقیق بررسی و مطالعه نقش استان های مرزی در توسعه سیاسی و اقتصادی ایران از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۸۴ می باشد. در رابطه با اهمیت و ضرورت این پژوهش می توان گفت که امنیت و توسعه مفاهیمی به هم پیوسته و لازم و ملزوم یکدیگر بوده، به طوری که دست یابی به توسعه بدون برخورداری از امنیت ناممکن است و توسعه نیز در برقراری امنیت نقش بسزایی دارد. در ساختار حکومتی بسیط توزیع قدرت منابع از مرکز صورت می گیرد و به موازات زیاد شدن فاصله پیرامون از مرکز در ابعاد گوناگون و به میزانی که مناطق حاشیه از حوزه نفوذ و توجه حکومت مرکزی دور می شوند امنیت انسانی نیز در این مناطق به چالش کشیده می شود. کشورهایی که دچار ناامنی در مناطق مرزی خود بوده اند، دریافته اند که عمده ترین مسائل مربوط به این ناامنی ها، ناشی از شرایط توسعه نیافتگی و پیامدهای تبعی آن بوده است. و شرایط فقر و تنگدستی در این مناطق می تواند محیط مناسبی جهت ناامنی و تحریک دشمنان در بهره برداری از مرزها به وجود آمده در این مناطق گردد. در واقع توسعه نیافتگی مناطق مرزی، ارتباط مستقیمی با عدم تعادل بین مناطق مرزی و مرکزی یک کشور دارد. همچنین با گسترش ناامنی و توسعه نیافتگی در مناطق مرزی، نتایج آن به طور مستقیم و بلافاصله به کل کشور منتقل می شود

کلیدواژه ها:

استان های مرزی ، توسعه ی ، سیاسی ، اقتصادی ، ایران ، سال ۱۳۶۸الی ۱۳۸۴