واکاوی تاثیر توسعه سواد حرکتی دانش آموزان در یادگیری

این مقاله به بررسی مفهوم سواد حرکتی و نقش آموزشی آن در مدارس ابتدایی پرداخته و در این راستا از مرور مقالات استفاده نموده است. سواد حرکتی بخشی از مراقبت های مربوط به سلامتی و پیشگیری از بیماری است. سواد حرکتی نه تنها با ورزش و تفریحات سالم، بلکه با فعالیت های روزمره زندگی و در درجه بعدی اهمیت با مهارت های خاص ورزشی مرتبط است. رشد و توسعه سواد بدنی، به عنوان بخشی از تعلیم وتربیت حرکتی و رشد عادی باید به درستی با یکدیگر متناسب شوند تا هر کسی بتواند هم با تغییرات محیط های انسانی و زیستی منطبق و سازگار شود و هم با سبک زندگی فعال، خطرات را مدیریت کند. چنین رشد و توسعه ای بعید است به طور طبیعی رخ دهد. گفتنی است که رشد و توسعه سواد بدنی محدود به یک محیط خاص یا مسئولیت یک ارائه دهنده خاص نیست. طیف وسیعی از افراد و سازمان ها لازم هستند تا کودکان تشویق شوند برای دستیابی به همه توانایی های بالقوه خود در تمام فرصت های ممکن شرکت کنند و طیف وسیعی از فرصت های مختلف برای توسعه سواد بدنی ایجاد و حفظ کنند. ازاین رو، سواد حرکتی می تواند در طیف وسیعی از موقعیت ها (سیستم های تعلیم و تربیتی، اجتماعی و فرهنگی) آموخته شود و هم به طور غیرمستقیم و هم مستقیم رشد و توسعه یابد. در توسعه سواد بدنی، برنامه های حرکتی حاوی فعالیت بدنی و سلامت باید در زمان یادگیری دانش آموزان، برجسته کردن ارزش های عادات سالم توسط کادر مدرسه، خانواده ها، همسالان و جوامع به اشتراک گذاشته و حمایت شوند. برنامه های حرکتی باید به کمک تدریس باکیفیت بالا و متناسب با محتوای برنامه ها، محیط فیزیکی سالم، محیط اجتماعی حمایتی و مشارکت های اجتماعی، از سایر برنامه ها متمایز شوند.

کلیدواژه ها:

ورزش ، سواد حرکتی ، مدرسه ، تربیت بدنی