واکاوی اعتماد به نفس در میان فراگیران:زمینه ها و پیامدها

مفهوم اعتماد به نفس معمولا به عنوان اطمینان از خود در قضاوت شخصی، توانایی، قدرت و غیره تعریف می شود. اعتماد به نفس شامل این باور مثبت است که در آینده، به طور کلی می توان کاری را که می خواهد انجام دهد، به انجام رساند.در زمینه یادگیری دانش آموز محور و اصلاح برنامه درسی، اعتماد به نفس به عنوان یک سازه مهم مورد استفاده قرار می گیرد. با این حال، هیچ راهنمایی مبتنی بر تحقیق در مورد معنای اعتماد به نفس برای معلم حرفه ای وجود ندارد. این مطالعه با هدف تحلیل مفهومی برای مرور ادبیات روانشناسی و آموزش استفاده می کند تا پیامی را برای معلمان ارائه دهد. روش این مطالعه کتابخانه ای و مرور مقالات استفاده شده است.این مرور مصنوعات مفهومی (ایده ها، نظریه ها، مفاهیمی که دانش را توضیح می دهند، ارتباط می دهند، پیش بینی می کنند یا به کار می برند) را شناسایی می کند که معلم می تواند برای ایجاد اعتماد به نفس دانش آموز مناسب کند. این مصنوعات مفهومی در سه گروه مشخص کردن اعتماد به نفس، خود قضاوت اعتماد به نفس؛ و عوامل موثر بر رشد اعتماد به نفس طبقه بندی می شوند. این بررسی نشان می دهد که اعتماد به نفس یک ساختار روان شناختی قوی و پایدار است که به بهترین وجه از طریق توجه معلمان به توسعه دانش دانش آموزان و مشارکت در فعالیت های یادگیری طراحی شده اجتماعی ارتقا می یابد. همچنین نشان می دهد که توجه معلمان به فعالیت هایی که شامل خودتنظیمی دانش آموزان می شود، اهمیت دارد. هدف از مطالعه پیش رو بررسی مقوله اعتماد بنفس و زمینه ها و پیامدهای آن بر فراگیران می باشد.روش تحقیق از نوع توصیفی بوده و از مقالات مروری نیز بهره گرفته شده است.

کلیدواژه ها:

اعتماد به نفس ، فراشناخت ، روانشناسی ، پیشرفت تحصیلی ، فراگیران