تاثیر خستگی عضلات ثبات دهنده مرکزی بدن بر زمان رسیدن به پایداری در حین پرش فرود در دختران فعال

مقدمه و هدف: هدف از تحقیق حاضر، تاثیر خستگی عضلات ثبات دهنده مرکزی بدن بر زمان رسیدن به پایداری در حینپرش فرود در دختران فعال بود. تعداد ۱۰ نفر دانشجوی دختر رشته تربیت بدنی از دانشگاه کرج با فراخوان به صورتداوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. در ابتدا حد اکثر پرش ارتفاع آزمودنی را بر عدد دو تقسیم می کنیم که عدد به دستآمده معادل نقطه ۵۰ درصدی حد اکثر پرش عمودی آزمودنی می باشد. در کنار صفحه نیرو میله مدرجی قرار می دهیمکه در بالای آن علامتی به سمت صفحه نیرو کشیده شود. از آزمودنی می خواهیم روی صفحه نیرو در مقابل میله ایستاده وهمانند آزمون حداکثر پرش ارتفاع تا حد ممکن دست خود را به سمت بالا بکشد.سپس از آزمودنی می خواهیم تا از پشتفاصله ۷۰ سانتیمتری علامتگذاری شده با دو پا پرش کرده و پس از لمس علامت بالای صفحه نیرو (که نشانگر ۵۰ درصدحداکثر ارتفاع آزمودنی می باشد) با یک پا (پای غالب) در مرکز صفحه نیرو فرود بیاید و به محض استقرار، دستها را در ناحیهلگن قرار داده، سر را بالا نگه داشته و رو به رو را نگاه کند و سعی کند که تعادلش را حفظ نماید. اطلاعات نیروهای عکسالعمل زمین به وسیله صفحه نیرو از لحظه ای که پای فرد با صفحه نیرو تماس یابد به مدت ۲۰ ثانیه ثبت خواهد شد. ثبتنیروهای عکس العمل زمین در حین پرش-فرود قبل و بعد از پروتکل خستگی عضلات ثبات دهنده مرکزی انجام می شود وپس از آن داده های ثبت شده توسط فیلتر پایین گذر باتروورث با فرکانس برش مناسب فیلتر می شوند و جهت محاسبهزمان رسیدن به پایداری مورد استفاده قرار می گیرند.نتایج آزمون تی وابسته نشان داد خستگی عضلات ثبات دهنده مرکزیبر پارامترهای زمان رسیدن به پایداری قدامی- خلفی وداخلی –جانبی و عمودی تاثیر معنی داری دارد (P=۰/۰۵).نتیجه گیری نهایی: با توجه به نتایج تحقیق حاضر مشاهده می شود که پروتکل خستگی عملکردی مورد استفاده در تحقیقحاضر برای ایجاد خستگی در عضلات ناحیه مرکزی بدن که مشابه با محیط های واقعی ورزشی طراحی شده باعث افزایشزمان رسیدن به پایداری در سه جهت قدامی_خلفی و داخلی_جانبی و عمودی و به تبع آن کاهش پایداری در سه جهتشده است. در نتیجه با توجه به اینکه هر سه این متغیرها متغیر کلی زمان رسیدن به پایداری را تفسیر می کنند می توانگفت خستگی عملکردی عضلات ناحیه مرکزی بدن باعث افزایش زمان رسیدن به پایداری حین پرش و فرود و افزایشاحتمال بروز آسیب می شود.

کلیدواژه ها:

ثبات مرکزی ، خستگی ، زمان رسیدن به پایداری ، اندام تحتانی