بررسی رابطه ی هوش هیجانی و پیشرفت تحصیلی با در نظر گرفتن نقش میانجیسبک های دلبستگی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر ایلام در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۰

هدف از این تحقیق بررسی رابطه ی هوش هیجانی و پیشرفت تحصیلی با در نظر گرفتن نقش میانجی سبک هایدلبستگی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر ایلام در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۲ است. روش تحقیق پژوهش حاضر توصیفی همبستگی است و برای گردآوری اطلاعات مورد نیاز از پرسشنامه های هوش هیجانی بارآن ، سبک های –دلبستگی هازن و شیور و معدل به عنوان ملاک پیشرفت تحصیلی استفاده شد. جامعه آماری این تحقیق را دانشآموزان دختر و پسر مقطع متوسطه دوم شهر ایلام تشکیل دادند که طبق فرمول کوکران ۲۲۰ نفر ( ۱۱۰ نفر دختر و۱۱۰ نفر پسر) برآورد شد و به روش نمونه گیری خوشه ای از بین نمونه انتخاب شدند. نتایج پژوهش نشان داد بینهوش هیجانی و پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. بین سبک دلبستگی و پیشرفت تحصیلیتحصیلی دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد، همچنین نتایج نشان داد اثر سبک ایمن بر پیش بینیپیشرفت تحصیلی دانش آموزان در سطح خطای کمتر از ۵ ٪ معنادار است؛ اما اثر سبک نا ایمن و سبک دوسوگرا برپیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در سطح خطای کمتر از ۵ ٪ معنادار نیست. بین سبک دلبستگی و هوشهیجانی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر ایلام رابطه معناداری وجود دارد و اثر سبک ایمن بر پیش بینی هوشهیجانی دانش آموزان در سطح خطای کمتر از ۱ ٪ معنادار است؛ اما اثر سبک نا ایمن و دوسوگرا بر پیش بینی هوشهیجانی دانش آموزان معنادار نیست. در انتها سبک های دلبستگی در رابطه ی هوش هیجانی و پیشرفت تحصیلی دانشآموزان مقطع متوسطه دوم شهر ایلام نقش میانجی دارد.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، پیشرفت تحصیلی ، سبک های دلبستگی ، دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهرایلام