تاثیر تغذیه با پودر اسپیرولینا حاوی مقادیر بالای فیکوسیانین بر روی رشد و بقاء Artemia franciscana در شرایط آزمایشگاهی

آرتمیا که در اصطلاح عامیانه به میگوی آب شور معروف است سرده ای از سخت پوستان است که به دلیل عوامل متعددی از جمله مشخصات ،غذایی سهولت و راحتی تکثیر و پذیرش آماده توسط مردم در محیطهای دریایی و دریاچه های شور در بسیاری از نقاط جهان یافت می.شود در سراسر دریاچه به دلیل وجود مواد مغذی بالا از جمله ،پروتئین، اسیدهای چرب آمینواسید و آنتی اکسیدان و ویتامینها یک نقش اساسی در زنجیره غذایی آب دارد و به طور گسترده در آبزی پروری به عنوان غذایی اولیه در پرورش لارو ماهیهای دریایی و سخت پوستان استفاده شده است(۲۰۰۳ ,.Stottrup et al).آرتمیا یکی از غذاهای زنده مهم در تغذیه آبزیان پرورشی میباشد (۱۹۹۶,Lavens and Sorgehoos که آن را بدین منظور در محیطهای آزمایشگاهی و یا استخرهای بتونی پلی اتیلنی و خاکی پرورش میدهند زیست توده آرتمیا را میتوان از طریق آبزی پروری یا حوضچه های نمک طبیعی یا دریاچه ها قبل از انجماد پوسته پوسته شدن خشک کردن یا گنجاندن در جیره های ترکیبی برداشت کرد.لارو آرتمیا از طریق ۱۵ پوست اندازی متمایز و رشد مییابد که اولین پوست اندازی تنها ۸ ساعت پس از جوجه ریزی رخ دهد (۲۰۰۳ ,.Stottrup, et al) بزرگسالان تحت شرایط مناسب میتوانند چندین ماه زندگی کنند اما هنگامی که عوامل محیطی بدتر میشود مانند کاهش دما یا زمانی که غذا کمیاب میشود ماده ها کیستهای خفته را آزاد می کنند، که رویان محافظت در پوسته شود تا زمانی که شرایط بهبود یابد رشد نمیکنند بنابراین وجود کیست به طور کلی نشان دهنده کیفیت پایین آب برای تولید مثل است ( ۲۰۰۱ ,.lim et al).