رویکرد برنامه نویسی غیرخطی فازی برای ارزیابی فرایندهای تولید

کیفیت محصول تولید شده توسط یک فرایند تولید، باید در دامنه تغییرات قابل قبولی حول مقدار هدف خود قرار گیرد. نسبت سیگنال بهنویز (S/N) که به عنوان تابع هدف برای بهینه سازی در روش های تاگوچی به کار میرود، یک ابزار مفید برای ارزیابی فرایندهای تولیداست. بیشتر مطالعات و برنامه ها بر محاسبه ی نسبت با مشاهدات قطعی تمرکز دارند و مقالات علمی توجه اندکی به بررسی نسبت S/N با مشاهدات فازی داشته اند. این مقاله یک مدل برنامه ریزی غیرخطی فازی را برای محاسبه ی نسبت S/N فازی در ارزیابی فرایندهای تولید با مشاهدات فازی توسعه میدهد. یک جفت برنامه ی کسری غیرخطی برای محاسبه مرزهای پایین و بالا در نسبت S/N فازی فرمول بندی می شوند. با کاهش مدل و جایگزینی متغیر، این جفت برنامهی کسری غیرخطی به برنامه های درجه دوم تبدیل می شوند. با حلبرنامه های درجه دوم تبدیل شده، راه حل های بهینه ای را برای مرزهای پایین و بالای نسبت S/N فازی به دست می آوریم. با استنتاج شاخص های رتبه بندی نسبت های S/N فازی از جایگزین های فرآیند تولید، نتیجه ارزیابی جایگزین ها به دست می آید.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی غیرخطی ، نسبت سیگنال به نویز ، مجموعه های فازی ، فرایند تولید