بررسی مسئولیت مدنی و چگونگی تعیین سبب مسئول در سوانح هوایی حقوق ایران

حقوق هوایی یکی از شاخه های مورد توجه حقوق بین الملل می باشد؛ اهمیت این شاخه از حقوق به ویژه در دنیای امروزکه صنعت هوانوردی از پیشرفت شگرفی برخوردار است، بر هیچکس پوشیده نیست. این پیشرفت تکنولوژی و به تبع آنتوسعه حمل و نقل هوایی سبب ایجاد مسائلی هم چون حواث هوایی و خسارات جانی و مالی سنگین که امروزه در نقاطمختلف دنیا به وقوع پیوسته اند، گردیده است. یکی از مشکلات مطرح در مباحث حقوقی مربوط به حمل و نقل هواییوجود قواعد متعدد، پراکنده و حتی در مواردی ناهماهنگ است، که در نتیجه این ناهماهنگی، متصدیان حمل را در جبرانخسارت و مسافران را در احقاق حقوق خود دچار ابهامات زیادی می نماید. در خصوص جبران خسارت قوانین عام و خاصداخلی و بین المللی زیادی تدوین گشته است، که در دسته داخلی می توان قانون مدنی، قانون مسئولیت مدنی، قانون جزارا نام برد و در دسته قواعد بین المللی حاکم، می توان به تدوین کنوانسیون ورشو به منظور یکسان کردن مقررات حمل ونقل هوایی بین المللی در ۱۲ اکتبر ۱۹۲۹ و ملحقات آن اشاره کرد. ما در این تحقیق برآنیم که با روش مرسوم در علومانسانی (مطالعه کتابخانه ای) به تجزیه و تحلیل مطالب موجود به طریق تحلیلی و توصیفی پرداخته و ضمن بررسی کلیهاسناد و قواعد حاکم بر حمل و نقل هوایی از جمله کنوانسیون ها و پروتکل های مختلف دوجانبه یا چند جانبه ای که بیندولت ها منعقد شده اند، مبنای مسئولیت ناشی از حوادث هوایی (اعم از مسئولیت غیر قراردادی یا مدنی و مسئولیتقراردادی) را شناسایی نموده و با نگرشی تطبیقی در حقوق بین الملل و حقوق ایران، مسئولیت فاعل زیان (متصدی حمل ونقل) نسبت به ح قوق زیان دیده را با تکیه بر نظریه های مختلفی که در این باب مطرح شده است بررسی نمائیم.

کلیدواژه ها:

حقوق هوایی ، حوادث هوایی ، مسئولیت مدنی ، متصدی حمل و نقل هوایی