بهینه یابی سامانه اسپلیت درگ رادر در زوایای حمله مختلف در یک مدل هواپیمای بال پرنده

در این تحقیق سامانه اسپلیت درگ در زوایای حمله مختلف برای یک هواپیمای بال پرنده توسط یک روش عددی شبیه سازی و بهینه یابی شده است. سامانه اسپلیت درگ با ایجاد پسا نامتقارن بین بال راست و چپ، کنترل محور عمودی را فراهم می کند. هواپیمای مورد مطالعه، یک هواپیما لامبدا شکل زاویه عقب گرد ۵۶ می باشد. سامانه کنترلی اسپلیت درگ نصب شده از دو صفحه بر روی هم تشکیل گردیده است، با باز شدن خلاف جهت در یک سمت هواپیما پسا لازم برای تولید گشتاور گردشی را ایجاد می نماید. موقعیت نصب آن ها، نوک بال ها و در قسمت لبه فرار می باشد. هنگام استفاده از اسپلیت درگ علاوه بر گشتاور گردش، گشتاور غلتشی مزاحمی ایجاد می شود که ناشی از اختلاف پسا بین سطح بالا و پایین این سامانه است و علت این امر تغییرات در زاویه حمله هواپیما می باشد. باز کردن نامتقارن صفحه ها می تواند غلتش ایجادشده را به صفر و در بعضی شرایط به حداقل برساند. آزمایش صورت گرفته در زوایای حمله ۰ تا ۱۲ درجه برای زوایای باز شوندگی اسپلیت درگ ۱۰ و ۲۰ و ۳۰ درجه اجرا گردیده است. محاسبات بر پایه ی معادلات (RANS) با روش حجم محدود گسسته سازی شده است. نتایج به دست آمده نشان می دهد بسته به مقدار زاویه حمله چه میزان به زاویه سطوح اسپلیت درگ افزوده شود تا بهینه ترین حالت برای خنثی سازی غلتش پیدا گردد که در نهایت نمودار های بهینه شده این سامانه به دست می آیند.

کلیدواژه ها:

اسپلیت درگ رادر ، پهپاد ، بال پرنده ، بهینه یابی ، شبیه سازی عددی