نقش و جایگاه مدرسه در یادگیری دانش آموزان مقطع ابتدایی

هدف از انجام این مقاله، بررسی نقش و جایگاه عوامل آموزشگاهی در یادگیری دانش آموزان ابتدایی بود که با استفاده از منابع کتابخانه ای و توصیفی و تحلیلی به نگارش درآمد. در ابتدا مفهوم آموزش ابتدایی و یادگیری بیان شد و سپس به بیان عوامل آموزشگاهی موثر در یادگیری دانش آموزان ابتدایی یعنی مدرسه، شرایط، فضا و امکانات آموزشی، کلاس و جو حاکم بر آن، مهارت معلمان و چگونگی رابطه معلم و دانش آموز پرداخته شد. در بحث مدرسه به بیان مفهوم مدرسه، محیط فیزیکی و امکانات آن و ارتباط آن با یادگیری دانش آموزان ابتدایی پرداخته شد و نتیجه چنین حاصل گردید که معماری مدارس، طراحی کلاس ها، اصول و عناصر تشکیل دهنده آن می تواند اثر قابل توجهی بر یادگیری دانش آموزان باقی بگذارند. همچنین هرچه امکانات آموزشی برای دانش آموزان در مدرسه بیشتر مهیا باشد، یادگیری بهتر صورت خواهد گرفت. در بحث کلاس مفهوم کلاس و پارامترهای آن یعنی اندازه، مکان، رنگ، پنجره ها و جو کلاس و ارتباط آن با یادگیری دانش آموزان ابتدایی بیان شد و نتایج نشان داد که ویژگیهای محیط کلاس می تواند ابعاد یادگیری را تحت تاثیر قرار دهد. از طرفی جو مطلوب و مناسب در کلاس و رابطه معلم و شاگرد در میزان یادگیری موثر است. همچنین در بحث معلم، مفهوم معلم، نقش معلم و فراگیر در فرایند یاددهی–یادگیری با توجه به دو رویکرد تجربه گرایی منطقی و عمل گرایی، روابط معلم و دانش آموز، جو یادگیری و جنبه های مختلف نقش معلم در جذابیت کلاس بیان گردید و نتایج حاصل از این قرار بود که معلم نیز به عنوان عنصر کلیدی در فرایند آموزش، نقش اساسی در یادگیری دانش آموزان دارد؛ به گونه ای که از یک سو تسلط علمی معلم ،روش تدریس، استفاده از منابع مختلف برای تدریس، میزان پاسخگویی او به سوالات و ابهامات دانش آموز و از سوی دیگر طرز اخلاق، رفتار و برخورد معلم و میزان توجه وی به دانش آموزان در میزان یادگیری دانش آموزان اثرگذار میباشد. در آخر پیشنهاداتی برای ارتقا محیط مدرسه و کلاس، تدریس معلم و نحوه ارتباط آن با دانش آموزان داده شد. همچنین پیشنهاد شد در پژوهش های آتی به نقش عوامل آموزشگاهی دیگری همچون ویژگی های شخصیتی و حرفه ای مدیران و محتوای کتاب های درسی در یادگیری دانش آموزان دوره ابتدایی پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

عوامل آموزشگاهی ، یادگیری ، دوره ابتدایی.