بررسی شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی در دندان پزشکان عمومی سطح شهر ایلام در سال ۱۳۹۹

مقدمه و هدف: دندان پزشکان به علت ویژگی های شغلی خود در معرض خطر بیشتری جهت ابتلا به اختلالات اسکلتی-عضلانی قرار دارند. هدف از مطالعه حاضر بررسی توزیع و شدت درد اسکلتی–عضلانی در نقاط مختلف بدن در بین دندان پزشکان عمومی شهر ایلام در سال ۱۳۹۹ است.مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی-مقطعی است به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه نوردیک استفاده شد. دندان پزشکانی که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند، شامل: دارا بودن حداقل ۲ سال سابقه کار در حرفه دندان پزشکی عمومی و نداشتن مدرک تخصصی دندانپزشکی مورد ارزیابی قرار گرفتند. همچنین اطلاعات دموگرافیک از طریق پرسشنامه خودگزارشی جمع آوری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۱۸ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.نتایج: آزمودنی ها شامل ۳۳ مرد و ۲۰ زن با میانگین سنی ۳۶-۲۶ سال و میانگین سابقه کاری ۱۰-۲ سال بودند. میزان فعالیت آنها ۸۴/۷ ساعت در روز و تعداد ویزیت ۴۷/۱۰ نفر بود و BMI آنها ۱۳/۲۳ گزارش شد. نتایج ارزیابی نمره ارزیابی سریع کل بدن (REBA) نشان داد که به ترتیب ۴/۴۳ درصد در محدوده ریسک بالا و تغییر در آینده نزدیک، ۲/۳۰ درصد در محدوده ریسک متوسط و نیاز به تغییر، ۱۷ درصد از دندان پزشکان در محدوده ریسک بسیار بالا و سطح اقدامات اصلاحی سریعا نیاز به تغییر، ۸/۳ درصد در محدوده ریسک کم و احتمال نیاز به تغییر قرار داشتند. همچنین بیشترین فراوانی درد در ۱۲ ماه گذشته مربوط به ناحیه گردن با ۸/۵۲ درصد بود.نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که میزان شیوع و سطح ریسک بروز اختلالات اسکلتی-عضلانی در دندان پزشکان در سطح بالایی قرار دارد. به منظور کاهش میزان بروز اختلالات، انجام اقدامات اصلاحی هر چه سریعتر در آینده نزدیک ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

اختلالات ، اسکلتی عضلانی ، دندان پزشکان ، ایلام