بررسی رابطه خوش بینی تحصیلی با خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر آبپخش

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه خوش بینی تحصیلی با خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر آبپخش انجام شده است. نوع این تحقیق از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر نحوه جمع آوری داده ها، توصیفی– همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را ۴۷۱ نفر از دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر آبپخش تشکیل دادند. حجم نمونه این پژوهش شامل ۲۱۲ نفر بود که از طریق نمونه گیری تصادفی خوشه ای بدست آمد. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های خوش بینی تحصیلی موران و همکاران (۲۰۱۳) و خودکارآمدی تحصیلی جینگ و مورگان (۱۹۹۹) استفاده شد. نتایج حاصل از یافته ها نشان داد که بین اعتماد با خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر آبپخش رابطه مثبت و معناداری وجود دارد به این معنا که هر قدر میزان اعتماد بیشتر شود، خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان نیز قوی تر می شود. بین تاکید تحصیلی با خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر آبپخش رابطه مثبت و معناداری وجود دارد به این معنا که هر قدر میزان تاکید تحصیلی بیشتر شود، خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان نیز قوی تر می شود. بین یگانگی تحصیلی با خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر آبپخش رابطه مثبت و معناداری وجود دارد به این معنا که هر قدر میزان یگانگی تحصیلی بیشتر شود، خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان نیز قوی تر می شود.

کلیدواژه ها:

خوش بینی تحصیلی ، خودکارآمدی تحصیلی ، دانش آموزان