نگاهی به تفسیر نسیء به مدد تقویم شناسی

درک معنا و پیام قویم آیات قرآن منوط به فهم واژگان و مصطلحات بکار رفته در آن است. یکی از این اصطلاحات که ناظر برسنتی جاهلی است؛ نسیء است که قرآن آن را باطل اعلام نموده است. مروری بر منابع تفسیری و لغت نشان می­دهد؛ حقیقت و فرایند این مفهوم برای قرآن پژوهان مسلمان در ابهامات  بسیاری قرار دارد. این پژوهش با هدف جبران این خلا مطالعاتی، با تکیه بر دانش تقویم شناسی و به روش توصیفی تحلیلی سعی بر کشف زاوایایی پنهان از این سنت منسوخ جاهلی دارد. بدین منظور ضمن بررسی­های تفسیری- لغوی با تحقیق در سابقه یادگیری و استفاده از تقویم در بین اعراب عصر نزول، کبیسه گیری را خاطر نشان کرده­ایم و با محاسبه و جدول نشان داده­ایم که آنان چگونه و بنا بر چه اهدافی از «تقویم شمسی­قمری» استفاده می­کردند که گاه منجر به سیزده ماهه شدن سال و جابه­جایی حج و دیگر ماه­های حرام می­شد به گونه­ای که درازای هرسی وسه سال، دو یا سه سال ذی­الحجه دوباره به جای خود برمی­گشت. همچنین کوشیده­ایم دلیل تحریم قرآن را با توجه به اهداف و تبعات این سنت، تحلیل کنیم.

کلیدواژه ها:

کلید واژه:قرآن ، نسیء ، تقویم های سه گانه ، شمسی قمری ، کبیسه گیری ، حج ، هجری قمری