واکاوی اثرات روابط میان دانش آموزان و معلم در رشد یادگیری مقاطع ابتدایی

یکی از مهمترین تاثیرات رابطه مثبت دانش آموز و معلم، ایجاد محیطی است که احترام متقابل را در خود جای دهد. یکی از راه هایی که یک معلم می تواند رابطه قوی با دانش آموز ایجاد کند، تعریف صریح اهداف و انتظارات یادگیری به شیوه ای مثبت است. این می تواند برای گروه های دانش آموز یا دانش آموزان فردی متفاوت به نظر برسد. رابطه قوی به معلمان این امکان را می دهد که از یادگیری دانش آموزان خود آگاه باشند و اهداف و انتظارات یادگیری خود را در صورت نیاز تنظیم کنند . به همین ترتیب، معلم باید فرصت هایی را برای دانش آموزان با همه سبک های یادگیری فراهم کند تا از طریق ارتباط شفاهی و کتبی در بحث های کلاس شرکت کنند. علاوه بر مزایای تحصیلی، روابط مثبت دانش آموز و معلم، سلامت روانی را بهبود می بخشد و به دانش آموزان در توسعه ارزش خود کمک می کند. روابط معلم و دانش آموز به همان اندازه برای نوجوانان مهم است که برای دانش آموزان جوان تر. احساس ارتباط و احساس خویشاوندی با معلم نشان دهنده نیاز ضروری همه کودکان و نوجوانان است . با این حال، شایان ذکر است که ماهیت روابط مثبت معلم و دانش آموز بسته به سن دانش آموز درگیر تغییر می کند. به عبارت دیگر، رفتارهای دقیقی که ممکن است توسط یک کودک مهدکودک به عنوان مراقبت و مراقبت در نظر گرفته شود (مثلا یک لبخند پرمهر، یک در آغوش گرفتن یک دست)، در مقابل، ممکن است توسط نوجوانان به عنوان بیش از حد درگیر و خنده دار تلقی شود. همچنین مهم است که بدانیم در سال های اولیه مدرسه، درک دانش آموزان از رابطه خود با معلمان و درک معلمان از همان روابط کاملا مشابه است. در این پژوهش به بررسی تاثیر روابط بین دانش آموز و معلم در فرآیند یادگیری می پردازیم.

کلیدواژه ها:

روابط مثبت ، معلم ، دانش آموز ، رشد تحصیلی ، مقطع ابتدایی