بررسی تخمین رسوب با استفاده از مدل های P.S.I.A.C و E.P.M با تاثیر عوامل ژئومورفولوژی (مطالعه موردی: حوزه آبخیز ده نمک)

از آنجا که فرسایش پدیده­ایست که موجب هدررفت خاک می­شود و به موجب آن ذرات خاک توسط عامل آب یا باد از بستر خود جدا شده و به مکان دیگر منتقل می­گردند. بنابراین ضرورت دارد که برای مبارزه با فرسایش به حفاظت خاک مبادرت نمود. در حال حاضر مدل­هایی برای تخمین میزان فرسایش ابداع شده­اند که ­باید با سایر مدل­های موجود در مناطق مختلف مورد بررسی قرار گیرند. بنابراین در این تحقیق به ارزیابی مدل­های PSIAC و EPM با تاثیر عوامل ژئومورفولوژی در یکی از زیرحوضه­های حبله­رود به نام ده­نمک پرداخته شد. بدین صورت که در ابتدا با استفاده از اطلاعات موجود و تهیه نقشه­های مورد نیاز در حد واحد­های هیدرولوژی و زیرحوضه­ها، عوامل موجود در مدل­ها در منطقه مورد مطالعه مورد بررسی قرار گرفت. سپس با توجه به کمبود آمار و اطلاعات موجود از روش MPSIAC استفاده نشد، اما در مقابل با تهیه نقشه ژئومورفولوژی و تعیین رخساره­های ژئومورفولوژی برای تکمیل مدل PSIAC بهره گرفته شد. نتایج حاصل از تخمین میزان رسوب با استفاده از مدل­های یادشده حکایت از این دارد که دو مدل PSIAC با تاثیر عوامل ژئومورفولوژی و EPM دارای نتایجی تا حدودی نزدیک به هم می­باشند. بنابراین با توجه به جامع و کامل بودن مدل PSIAC، مدل PSIAC با تاثیر عوامل ژئومورفولوژی برای تخمین میزان رسوبدهی توصیه می­شود

کلیدواژه ها:

فرسایش ، واحد های هیدرولوژی ، عوامل ژئومرفولوژی ، PSIAC ، EPM