بررسی اثر پوشش دار کردن بذر بر جوانه زنی گونه مرتعیSanguisorba minor در شرایط مختلف تنش خشکی و عمق کاشت

اعمال شیوه­های تقویت­کننده جوانه­زنی بذر به­منظور حذف یا کاهش اثرهای تنش­های محیطی و افزایش سرعت و توان استقرار گیاهان مرتعی از درجه اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. این تحقیق به­منظور شناخت اثر شیوه­های مختلف پوشش­دار کردن بذر بر درصد جوانه­زنی گونه مرتعی توت­روباهی در شرایط تنش خشکی و عمق مختلف کاشت انجام شد. این طرح به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار به­اجرا درآمد. تیمار درصد رطوبت خاک (تنش خشکی) در سه سطح ۹%، ۱۴% و ۲۱% وزن خاک خشک، تیمار عمق کاشت در دو سطح سه برابر قطر بذر و کشت در سطح و تیمار ماده پوشش­دهنده در چهار سطح شاهد بدون پوشش (NC)، ماده با پایه آلی (OC)، ماده با پایه هیدروژل ((HC و ماده با پایه معدنی ((CC استفاده گردید. در طول مدت آزمون صفت درصد جوانه­زنی مورد ارزیابی و اندازه گیری قرار گرفت. نتایج اثرهای تیمارهای اصلی نشان داد که اثر هر سه نوع ماده پوشش­دهنده، صرف نظر از نوع پوشش بر روی صفت مورد اندازه­گیری نسبت به  تیمار شاهد، در سطح ۱% معنی­دار (p<۰.۰۱) است. اثرهای متقابل سه­گانه درصد رطوبت خاک، عمق کاشت و نوع ماده پوشش­دهنده مبین آن است که در سطوح رطوبتی ۹%، ۱۴% و ۲۱% و عمق کاشت سطحی، همواره درصد جوانه­زنی در همه تیمارهای پوشش­دهنده نسبت به تیمار شاهد (NC) بطور معنی­داری(p<۰.۰۱)  بیشتر بوده است. به­نحوی­که در تیمار شاهد با ۹% رطوبت خاک و کشت سطحی اساسا جوانه­زنی انجام نشده است. به­طوری­که در تیمار شاهد و رطوبت خاک ۱۴%،  فقط حدود۲۰ درصد جوانه­زنی مشاهده گردید، که نسبت به تیمار قبلی در رتبه دوم به لحاظ پایین­ترین سطح درصد جوانه­زنی قرار داشت. در تیمار عمق کاشت سه برابر قطر بذر و رطوبت خاک ۲۱%،  تفاوت معنی­داری به لحاظ درصد جوانه­زنی بین تیمار شاهد (NC) و تیمارهای پوشش­دهنده بذر ملاحظه نگردید.

کلیدواژه ها:

پوشش بذر ، رطوبت خاک ، عمق کاشت ، درصد جوانه زنی