بررسی امکان معرفی منابع جدید علوفه ای از طریق ترکیب و سیلوکردن گونه های Alhagi camelarum و Halocnemum strobilaceum در استان بوشهر

این تحقیق به منظور ارزیابی ارزش غذایی سیلوی گیاه خارشتر (Alhagi camelarum ) و هالکنموم (Halocnemum  strobilaceum) در ترکیب با بذر جو و ملاس اجرا شد. پس از جمع آوری نمونه های گیاهی و خرد کردن، آنها در ۴ تیمار و با سه تکرار در قالب طرح آزمایشی بلوک کامل تصادفی به نسبت های مختلف بر اساس وزن ماده خشک سیلو شدند و در پایان مدت سیلو( ۲۸ روز) ارزش علوفه ای این ترکیب ها به روش شیمیایی و تولید گاز مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین برای تعیین میزان مصرف آنها از سه راس گوسفند و بز بومی یک ساله استفاده شد. نتایج نشان داد که تیمار ۵۰ درصد هالکنموم، ۱۰ درصد جو ، ۳۰ درصد خارشتر و ۱۰ درصد ملاس از ارزش غذایی بالاتری برخوردار است. زیرا از نظر میزان تولید گاز در ۲۴ ساعت اولیه انکوباسیون بیشترین هضم پذیری، از لحاظ پارامترهای تولید گاز بیشترین میزان مقادیرهضم پذیری ماده آلی (OMD)، اسیدهای چرب زنجیره کوتاه (SCFA)،  انرژی متابولیسمی (ME  )، ماده آلی خشک (DOM) و انرژی خالص شیردهی (NEL) و از نظر تجزیه شیمیایی بیشترین مقدار پروتئین، خاکستر و چربی را دارا بوده است. از نظر میزان مصرف دام نیز پس از ترکیب ۵۰ درصد هالکنموم، ۲۰ درصد جو ، ۲۰ درصد خارشتر و ۱۰ درصد ملاس بیشترین مصرف را داشته است. بنابراین، با توجه به این که در این ترکیب ۸۰ درصد حجم به خارشتر و هالوکنموم مربوط می شود که به صورت خودرو در طبیعت رشد می کنند و در شوره زارها و اراضی سنگلاخی قابل توسعه دادن هستند، این سیلوی ترکیبی را می توان پس از انجام تحقیقات تکمیلی، به عنوان ترکیب مناسب توصیه کرد.

کلیدواژه ها:

تغذیه دام ، خارشتر ، هالوکنموم ، سیلو ، تولید گاز