نقش واسطه ای حمایت اجتماعی در رابطه کمال گرایی و خودکارآمدی اجتماعی

پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش واسطه­ای حمایت اجتماعی در رابطه کمال گرایی و خودکارآمدی اجتماعی به منظور شناسایی سطح خودکارآمدی اجتماعی و کمال­گرایی در کارمندان زن سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران و امکان دستیابی به راهکارهای موثر جهت ارتقای سطح خودکارآمدی اجتماعی و کمال­گرایی مثبت انجام شد. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. نمونه به روش نمونه گیری خوشه ای و در دسترس و با حجم ۲۷۰ زن با شرط حداقل یک سال سابقه کار تعیین شد. شرکت­کنندگان، مقیاس خودکارآمدی اجتماعی اسمیت و بتز (۲۰۰۰)، مقیاس کمال گرایی مثبت و منفی تریشورت و همکاران (۱۹۹۵) و مقیاس ارزیابی حمایت اجتماعی واوکس و همکاران (۱۹۸۶) را تکمیل کردند. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که بین کمال­گرایی مثبت و خودکارآمدی اجتماعی، رابطه مثبت و معنادار و بین کمال­گرایی منفی و خودکارآمدی اجتماعی، رابطه منفی معنادار وجود دارد. افزون بر آن، کمال­گرایی مثبت، اثر مستقیم بر حمایت اجتماعی و کمال­گرایی منفی، اثر غیرمستقیم بر آن داشته و حمایت اجتماعی، اثر مستقیم بر خودکارآمدی داشت.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی اجتماعی ، کمال گرایی ، حمایت اجتماعی