تاثیر رهبری تحول گرا بر نگرش به تغییر با نقش میانجی نوآوری سازمانی و یادگیری سازمانی (موردمطالعه: اعضای هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب)

امروزه، رفتار و سبک رهبری تحول آفرین با در نظر گرفتن رضایت شغلی در درون سازمان به عنوان عامل ایجاد انگیزه تغییر سازمانی، تاثیر به سزایی بر نوع نیازها و آگاهی کارکنان دارد. همچنین از متغیرهای تاثیرگذار در بهبود عملکرد و بقای سازمان ها، خلاقیت و یادگیری است. لذا هدف این پژوهش، بررسی تاثیر رهبری تحول گرا بر نگرش به تغییر با نقش میانجی نوآوری سازمانی و یادگیری سازمانی بود. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر نحوه گردآوری اطلاعات، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه اعضای هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب به تعداد ۵۵۴ نفر تشکیل دادند که از طریق فرمول نمونه گیری کوکران تعداد ۲۲۶ نفر به عنوان نمونه از طریق روش نمونه گیری طبقه متناسب با حجم انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل داده ها در سطح استنباطی مشتمل بر مدل سازی معادلات ساختاری انجام گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که رهبری تحول گرا از طریق یادگیری سازمانی بر نگرش به تغییر، تاثیر مثبت و معناداری دارد که ضریب این تاثیر ۰/۴۴ است و از طریق نوآوری سازمانی بر نگرش به تغییر، تاثیر مثبت و معناداری دارد که ضریب این تاثیر ۰/۵۵ است. همچنین تاثیر مستقیم بر نگرش به تغییر، تاثیر مثبت و معناداری دارد که ضریب این تاثیر ۰/۶۶ است.

کلیدواژه ها:

رهبری تحول گرا ، نگرش به تغییر ، نوآوری سازمانی ، یادگیری سازمانی