مساله فراغت انحرافی در میان جوانان

اوقات فراغت یکی از حوزه های آسیب ­زا در جامعه ما محسوب می ­شود. با توجه به جوان ­بودن جمعیت جامعه ما و آسیب­های احتمالی تجارب فراغت انحرافی در میان جوانان پرداختن علمی به این موضوع از اهمیت بالایی برخوردار است. فراغت انحرافی بعنوان فعالیت­های فراغتی تعریف می ­شود که مغایر با هنجارهای قانونی جامعه صورت می­ گیرد. مقاله حاضر تاثیر مولفه­ های نظریه پیوند افتراقی بر فراغت انحرافی را مورد بررسی قرار می­ دهد. روش پژوهش، پیمایش و ابزار سنجش آن پرسشنامه است. جمعیت تحقیق شامل کلیه جوانان ۱۸-۳۵ سال شهر بابلسر است. ۴۰۰ نفر بعنوان حجم نمونه به روش نمونه ­گیری خوشه ­ای چندمرحله­ ای انتخاب شده است. نتایج تفاوت معنی­ داری را میان جنسیت و فراغت انحرافی نشان نمی­ دهد. اما مجردها بیشتر از افراد متاهل رفتار آسیب ­زا در زمان فراغت دارند. طبق یافته­ های آزمون همبستگی پیرسون، بین ابعاد سازه پیوند افتراقی (تقدم رابطه، مدت زمان، فروانی و شدت رابطه) و فراغت انحرافی (آشکار و پنهان) رابطه معنی­ داری وجود دارد. هرچند شدت رابطه میان این چهار متغیر مستقل با نوع پنهان فراغت انحرافی بیشتر بوده است. مطابق با آزمون مدل نظری تحقیق که با روش مدل­سازی معادله ساختاری انجام شده است مشخص گردید تاثیر سازه پیوند افتراقی بر فراغت انحرافی و ابعاد آن مثبت بود است(Beta= ۰.۶۰). همچنین متغیرهای سازه پیوند افتراقی باهم توانستند ۳۶/۰ از تغییرات متغیر وابسته ( فراغت انحرافی و ابعاد) را مورد تبیین قرار دهند. این بدین معناست که زمینه ­های اجتماعی بخصوص تعاملات با دوستان در فضاهای فراغتی بر رفتار آسیب­ زای جوانان نقش مهمی دارند.

کلیدواژه ها:

فراغت ، فراغت انحرافی ، پیوند افتراقی ، مساله اجتماعی ، جوانان