گردشگری پزشکی: راهی برای کاهش اثرات بحران جهانی اقتصاد بر مقاصد گردشگری

وقوع بحران جهانی اقتصاد در نیمه دوم سال 2008 پس از چهار سال رشد چشمگیر در گردشگری بی نالملل، نقش چشمگیری را در افول گردشگری جهانی هم بر حسب دریافتی های گردشگری بین الملل( 1,3 ٪ رشد) و هم از نظر ورودی های گردشگری بین الملل ( 2٪ رشد) به جای گذاشت. این تاثیرپذیری که در سال 2008 عمدتا به ایالات متحده، اروپا و برخی مناطق آسیا محدود می گشت، به تدریج با سرایت بحران اقتصادی به دیگر مناطق جهان در سال 2009 اثرات ویرانگر خود را آشکارتر ساخت. به گونه ای که گردشگری جهانی در دریافتی های گردشگری بین الملل و ورودی های گردشگری بین الملل به ترتیب نرخ های رشد منفی 5,7 و 4,2 درصدی را تجربه نمود. این امر کشورهایی را که با توسعه و تنوع مستمر محصولات گردشگری، این صنعت را به یکی از ارکان مهم اقتصاد خود تبدیل نموده اند، وادار به چاره اندیشی در خصوص یافتن راه هایی برای پایدارتر نمودن اثرات مثبت اقتصادی گردشگری نموده است. یکی از این راهکارها توسعه آن اقسام گردشگری است که ماهیتا بتوانند مقاومت بیشتری در برابر بحران های اقتصادی از خود نشان دهند. گردشگری پزشکی یکی از این اقسام بوده که توجه روزافزون بسیاری از مقاصد گردشگری را به خود معطوف داشته است، چرا که این نوع گردشگری به خاطر ویژگی های منحصر به فرد خود، توانایی جان سالم به در بردن از بحران فراگیر جهانی دارد. در این مقاله برای پی بردن به دلیل مقاومت بهتر گردشگری پزشکی در برابر بحران اقتصادی به بررسی عوامل ذاتی ای می پردازیم که موجب شکل گیری و رشد استثنایی این گردشگری شده اند. بدین منظور پس از تشریح ابعاد تاثیر گذاری بحران اقتصادی بر گردشگری بین الملل، به معرفی گردشگری پزشکی و تحلیل عوامل کلیدی ظهور و تقویت این نوع گردشگری پرداخته تا تبیین نماید چگونه روند تقاضا برای گردشگری پزشکی نه تنها کاهشی به دنبال نداشته بلکه به افزایش نیز خواهد داشت. به منظور نظام مند نمودن این تحلیل و نیز تببین دقیق خاستگاه واقعی این عوامل، آنها در دو دسته کششی 2 و رانشی 3 تحلیل می شوند.

کلیدواژه ها:

گردشگری پزشکی ، گردشگری ، گردشگری بین المللی ، بحران جهانی اقتصاد